[σ.Ραγκούσης έφα ·
25/07/2020 § Σχολιάστε
Ολοι ΠΑΣΟΚ είμαστε
Α φ ι ε ρ ω μ έ ν ο εξαιρετικά σε όσους ΤΩΡΑ αγαπούν Ραγκούση και τον θεωρούν σύνδροφο, και αφού το θέλει ο αρχηγός Τσίπρας, και δεν θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ -no not at all- αρχηγικό κόμμα. Μαντέψτε σε ποιο κόμμα θα είχε ενταχθεί ο Τ σ ο χ α τ ζ ό π ο υ λ ο ς εάν δεν ήταν φυλακή…
[Μπά σε καλό μας σύνδροφοι, γελάσαμε και πάλι σήμερις]
[Έβρος και πατριδοκαπηλία
26/05/2020 § Σχολιάστε
❈
Περι το 1975, σαν ιδιώτης μηχανικός, ανέλαβα να κατασκευάσω μια γέφυρα Μπελεϋ που να συνδέει το Πέταλο του Πέπλου, έκτασης 8.000 στρεμμάτων, ανατολικά του Έβρου, με την δυτικά του ποταμού ελληνική επικράτεια. Τότε εντυπωσιάστηκα από μια άγνωστη για μένα πραγματικότητα. Τα χωράφια Ελλήνων και Τούρκων, ανατολικά του ´Εβρου, βρίσκονταν διπλα διπλα χωρίς κανένας φράχτης να τα χωρίζει. Οι αγρότες ,Έλληνες και Τουρκοι, όργωναν και θέριζαν τα χωράφια τους μοχθώντας, συνεργαζόμενοι και συναναστρεφόμενοι σαν γείτονες που ήταν, παρά τις δύσκολες περιόδους έντασης που βίωσαν οι δυο χώρες. Αυτό συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το ίδιο συνέβαινε και στην περιοχή των Ιμιων, μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ψαράδων. Ώσπου οι σημαίες που σήκωσαν αλόγιστα στην βραχονησίδα κάποιοι «υπερπατριώτες» άνοιξαν τους ασκούς του Αιολου και παρά λιγο οι δυο χώρες να εμπλακούν σε ενα καταστροφικό πόλεμο. Ευτυχώς στον Έβρο επικράτησαν οι ψύχραιμοι και δεν υπήρξε συνέχεια σε μια ένταση που ξεκίνησε από fake news κάποιων τοπικών ιστοσελίδων με φωτογραφίες τουρκικών σημαιών και δήθεν εισβολή Τούρκων στρατιωτών σε ελληνική έκταση. Μεχρι που ο πρέσβης της Τουρκίας μίλησε για ενα τεχνικό ζήτημα εφαρμογής των συντεταγμένων. Το δυσάρεστο είναι ότι εκτος από τους συνήθεις εθνικιστές και πολεμοκάπηλους, πήραν συγκρουσιακή θέση στο επεισόδιο και πολιτικες δυνάμεις που δεν έχουν στο DNA τους την πατριδοκαπηλεία.
[πηγή: ©Γιάννης Λασκαράκης, στο facebook
❈
[θέαση ·
17/05/2020 § Σχολιάστε
Φωτογραφία του ©Προβόπουλου, από το blog του, Actimon
✻
Η θέαση, ας πούμε, με την κλασική έννοια της ελληνικής αρχαιότητας, είναι ένα είδος αναγνώρισης των ανθρώπων (όντων) και των ιδεών τους. Αυτό που κάθε φορά αντικρίζουμε και ασυνείδητα/συνειδητά αξιολογούμε είναι μία πραγματικότητα που έχουμε «εκπαιδευτεί»· έχουμε μάθει να βλέπουμε -δεν βλέπουμε κατ’ ανάγκη την ίδια τη πραγματικότητα, αλλά αυτή που έχουμε μάθει, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, εξ ου και η έλλειψη απορίας εκείνου που, όσο παράλογη, όση ασχήμια και εάν αυτή η πραγματικότητα εκπέμπει ή εμπεριέχει, εφόσον λοιπόν έχουμε καταλλήλως «εξασκηθεί» ή γυμναστεί, αυτό που προκύπτει από τη θέαση θεωρείται κοινότοπο, φυσιολογικό, το έχουμε αποδεχθεί ή και το ανεχόμαστε. Δημιουργείται δηλαδή μία λογική η οποία γεμίζει τον υπαρκτό κόσμο και· ο εθισμός σε αυτήν δεν αφήνει πολλά περιθώρια να σκεφτούμε την πραγματικότητα ως ένα πεδίο απεριορίστων δυνατοτήτων, διότι η συγκεκριμένη λογική, σταδιακά, με το χρόνο, έχει περιορίσει τις δυνατότητές μας να ξεπεράσουμε τα όριά της.
Η διανοητική εργασία ή πράξη, διεξάγεται με τη γλώσσα. Ο ρόλος της είναι πρωταρχικός. Οι λογικοί κανόνες εκφέρονται μέσω συντακτικών κανόνων και οι πράξεις συμπίπτουν με αυτούς. Δεν νοείται η ιδέα ενός πράγματος ή μίας πράξης ανεξάρτητα από τη λέξη που το/την εκφράζει.
Ένα σημαντικό μέρος της συμπεριφοράς μας προσδιορίζεται άμεσα ή έμμεσα από το επικοινωνιακό μήνυμα ή σηματοδότηση. Άμεσα, τις δράσεις μας με την πληροφορία που μας καλεί να πάρουμε θέση, και έμμεσα, το μήνυμα αυτό ρυθμίζει τη συγκεκριμένη μας πράξη -αποτέλεσμα συσσωρευμένου όγκου πληροφοριών και συνήθειας. Δεν είμαι ειδικός αλλά, κάπως έτσι προσδιορίζουμε την έννοια της Επικοινωνίας, δηλαδή η μετάδοση της πληροφορίας στους δέκτες, ώστε οι δέκτες να την κατανοήσουν. Να διευκρινίσω ότι η επικοινωνία δεν γίνεται μόνο με τη γλώσσα, αλλά και με άπειρους εικαστικούς ή άλλους τρόπους.
Σταματώ εδώ, δεν έχει νόημα. Θα μπορούσε να αραδιάσω μερικές εκατοντάδες λέξεις ακόμα, ίσως το συνεχίσω ιδιωτικά.
Τα παραπάνω τα γράφω με αφορμή το συντακτικό λάθος/ατόπημα σε πανό των εκπαιδευτικών μας (λινκ) και για να αποσαφηνίσω τι ακριβώς ήθελα να πω με τη λιγόλογη ανάρτησή μου στο facebook (14.05.2020), όπου γράφω:
«δεν ξέρω αν ένα ορθογραφικό λάθος είναι πρωτεύον ζήτημα, διότι και η επιφάνεια (ας πούμε πανό) χρειάζεται το σεβασμό της, επίσης η επιμέλεια της γραφής επάνω στην επιφάνεια θέλει φροντίδα. Όλα, τα πάντα, όσα βλέπουμε γύρω μας, ο περιβάλλων χώρος, διαπαιδαγωγούν, οικοδομούν την αίσθηση καλαισθησίας του ευρύτερου κοινού γούστου. Σημαντικά όλα αυτά για την πρόοδο κάθε κοινωνίας. Αισθητική = ηθική = πολιτισμός.«
