αγριμολογος

Μετανάστες: Πολιτισμού βαθμολόγηση

Ψυχολογικά προβλήματα. Η αθέατη όψη των προβλημάτων των μεταναστών. Η όψη που βρίσκεται στη σκιά της δημοσιότητας και για την οποία οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα Ελλάδας έχουν λόγο και στοιχεία να παρουσιάσουν. Ποιος άραγε αναλογίστηκε πως μετανάστες και πρόσφυγες βιώνουν σε τέτοια ένταση τις δυσκολίες προσαρμογής τους στην ελληνική πραγματικότητα που τους φέρνει στα όρια της ψυχασθένειας. Ίσως, κανείς…(ολόκληρη η παράγραφος από την ιστοσελίδα Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο άρθρο τίθεται το (αφελές;) ερώτημα: Ποιός άραγε αναλογίστηκε πως μετανάστες και πρόσφυγες βιώνουν σε τέτοια ένταση τις δυσκολίες προσαρμογής τους στην ελληνική πραγματικότητα που τους φέρνει στα όρια της ψυχασθένειας. Ίσως, κανείς… Πολλές οι εστίες τους. Στη πλατεία Ομονοίας, το Μεταξουργείο, την Κυψέλη, το Παγκράτι: Πολωνοί στη Μιχαήλ Βόδα, Ρώσοι στην Κουμουνδούρου, και Ελληνες Μουσουλμάνοι στο Γκάζι. Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πάτρα και άλλα αστικά κέντρα., οι περισσότερες περιοχές της επαρχίας, σχεδόν σε όλη την Ελληνική επικράτεια υπάρχουν «κοινωνίες» μέσα στη κοινωνία, «πόλεις» μέσα στις πόλεις. Η σχηματοποίηση ενός νέου χαρακτήρα, η Ελλάδα βιώνει ένα πολυπολιτισμικό γίγνεσθαι, ήδη πραγματικότητα σε άλλες ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες. Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Μετανάστευσης (ΙΜΕΠΟ), βασιζόμενα στην απογραφή του 2001, καταγράφονται 762.191 άτομα που κατοικούν στη χώρα χωρίς ελληνική υπηκοότητα, αποτελώντας το 7% του συνολικού πληθυσμού. Από αυτούς οι 690.000 είναι υπήκοοι τρίτων, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρών. Επίσης για το 2004 -χρονολογία που συντάχθηκε η έκθεση- ο αλλοδαπός πληθυσμός από τρίτες χώρες ανέρχεται στις 900.000, αν συμπεριληφθούν -με μετριοπαθείς υπολογισμούς- οι παράνομοι μετανάστες. Αν τώρα προστεθούν και οι μετανάστες που έχουν κάρτα ομογενή, τότε ο αριθμός ανεβαίνει στους 1.150.00 ανθρώπους. Δηλαδή το 10,3% του συνολικού πληθυσμού! Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, το 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα είναι 14 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 20% θα είναι αλλοδαποί από χώρες εκτός Ε. Ένωσης.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση αυτός ο πληθυσμός να περιθωριοποιηθεί, πρέπει να γίνουν έμπρακτες προσπάθειες σε όλους τους τομείς και κυρίως μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης, πρέπει να καλλιεργηθεί πνεύμα αλτρουισμού και αλληλεγγύης προς ενσωμάτωσή τους στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι. Ο Τροχός δεν γυρίζει πίσω, όλες οι κοινωνίες-κράτη του πλανήτη γίνονται αναπόφευκτα πολυπολιτισμικές. Δεν γίνεται αλλιώς. Ας το συνειδητοποιήσουμε το συντομότερο. Εκεί βρίσκεται το Μέλλον της Ανθρωπότητας. Εμείς πάντως σαν χώρα χρωστάμε στους μετανάστες ήδη πολλά…

Διάβασα ένα ενδιαφέρον και άκρως συγκινητικό και γεμάτο αλήθειες κείμενο του Γιάννη Τριάντη στη εφημερίδα «Τα Νέα». Ανάμεσα σε άλλα αναφέρει και μας υπενθυμίζει τα εξής: «Ορεινά χωριά της Ελλάδας ξαναζωντάνεψαν λόγω της εγκατάστασης ξένων μεταναστών. Αυτό επισημάνθηκε σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Εάν δεν ήταν οι ξένοι μετανάστες, κατά το μεταξύ δύο απογραφών διάστημα 1991-2001, ο πληθυσμός θα εμφάνιζε αύξηση 13.000 ατόμων, ενώ με καταγεγραμμένους τους μετανάστες η Ελλάδα εμφάνισε αύξηση 700.000 ατόμων». συνεχίζει: «[…]η συμβολή των οικονομικών μεταναστών στην απασχόληση εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 10,2%. Ιδιαίτερα σημαντική (7,6%) είναι στον κλάδο του οικιακού προσωπικού, καθώς και στους κλάδους των κατασκευών (35,8%), των ξενοδοχείων και των εστιατορίων. Οι εργαζόμενοι αυτοί αμείβονται λιγότερο από τους Ελληνες. Ωστόσο, 6 στους 10 διαθέτουν καταθέσεις σε τράπεζες – σε ποσοστό 90%, ελληνικές!» «[…]Τα γιαπιά έχουν πλημμυρίσει από αλλοδαπούς εργάτες και τεχνίτες. Στα χωράφια απασχολούνται χιλιάδες ξένοι. Και τα καλοκαίρια, στα ξενοδοχεία των νησιών, στις ταβέρνες, στις καφετέριες της νεολαίας, όλο το ζόρι της λάτρας και του σερβιρίσματος το τραβάνε ιδροκοπώντας[…]» και τελειώνει με τις εξής αλήθειες: «Χρωστάμε, λοιπόν, σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν μας χρωστάνε. Δεν μας τρώνε τα μεροκάματα και δεν αυξάνουν την ανεργία, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Κι εμείς, τους έχουμε μονίμως στην μπούκα του κανονιού: για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου στις επόμενες δημοτικές εκλογές, όπως τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση, θα πρέπει να κάνουν χίλιες τούμπες στο λεπτό και να τρέχουν φορτωμένοι στον ανήφορο, φορώντας στενό παπούτσι!». Ολόκληρο το άρθρο του εδώ. Οι ίδιοι πια διεκδικούν τη Ζωή. Σε μια τους εκδήλωση με σύνθημα «Οχι στο ρατσισμό από κούνια» διακηρύσσουν και ζητούν τα αυτονόητα. Ακόμη και το πιστοποιητικό γέννησής τους αρνείται η πολιτεία, και ας γεννιούνται εδώ τα παιδιά τους. Κι ας πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία, κι ας είναι τα ελληνικά η πρώτη τους γλώσσα. Οσο για τις συνέπειες αυτής της κοντόφθαλμης πολιτικής άρνησης; Αφού δεν εγγράφονται στα δημοτολόγια, δεν μπορούν να αποκτήσουν πιστοποιητικό ότι γεννήθηκαν εδώ, με αποτέλεσμα να είναι χωρίς χαρτιά και διαβατήριο και όταν ενηλικιωθούν να είναι υποχρεωμένα να αποδείξουν ότι έχουν έρθει και ζουν νόμιμα στη χώρα! (1)

«Η Ελλάδα, από χώρα που παραδοσιακά αποτελούσε πηγή μεταναστών προς τη Δύση, έχει τα τελευταία χρόνια μετατραπεί σε μια από τις βασικές πύλες εισόδου ανθρώπων από τρίτες χώρες προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φιλοξενεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο ανθρώπους που δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα, αριθμός που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού της. Ήρθαν στη χώρα με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Αντ’ αυτού, αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τη δυσκαμψία του ελληνικού κράτους»(1) Σας προτείνω το βιβλίο «Περιπέτειες της Ετερότητας: Η παραγωγή της πολιτισμικής διαφοράς στη σημερινή Ελλάδα» των Ρίκης Βαν Μπουσχότεν – Πηνελόπης Παπαηλία. Επιμέλεια Ευθύμιος Παπαταξιάρχης. «Εκδόσεις Αλεξάνδρεια». Οι συγγραφείς διδάσκουν Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Καλό διάβασμα και Καλές Γιορτές!

(1) Ελευθεροτυπία Copyright©Στράτος Φουντούλης. Βρυξέλλες, 17 Δεκεμβρίου 2006

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.