αγριμολογος

Η εκκλησία διεκδικεί κινητά και ακίνητα και είναι γνωστό. Το ότι οι επιθυμίες της γίνονται κρατικές διαταγές επίσης το έχουμε υπ’ όψη μας. Ότι ένα απλός πολίτης τούτης της τυχαίας χώρας δοκιμάζει το πνεύμα και το σώμα του, για μία σχετικά απλή υπόθεσή του πηγαίνοντας από τον έναν όροφο στον άλλον κι από γραφείο σε γραφείο έως ότου εξυπηρετηθεί έστω και «καφκικά» είναι επίσης γνωστό. Προσφάτως έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, ότι πάνω από τριακόσιες ανταλλαγές φιλέτων, ακινήτων κλπ. της μονής Βατοπεδίου διεκπεραιώθηκαν μέσα σε μερικές μόνο μέρες αφήνοντάς μας σύξυλους πόσο αστραπιαία μπορεί να μεταλλαχθεί η γραφειοκρατία σε ευνοιοκρατία.

Το να δηλωθούν όμως πολλές κεντρικές πλατείες των Αθηνών στο Εθνικό Κτηματολόγιο ως ιδιοκτησία της Εκκλησίας υπερβαίνει κάθε πραγματικότητα, ξεπερνά κάθε φαντασία.

Δικαίως αναρωτιέται ο δημοσιογράφος κ. Θωμάς Τσάτσης στην «Ελευθεροτυπία» που αναφέρει ότι:

«Η απόφαση της Εκκλησίας να δηλώσει τις πλατείες ως περιουσία της πιθανόν να έχει κάποιες συνέπειες. Το πρόβλημα εντοπίζεται στις μεγαλύτερες πλατείες, όπου λειτουργούν καφέ και εστιατόρια. Ποιος θα δικαιούται φόρους για την εκμετάλλευση των πλατειών; Ο δήμος ή η Εκκλησία; Εάν αποφασιστεί να φτιαχτεί ένα υπόγειο πάρκινγκ, ποιος θα έχει την εκμετάλλευσή του;»

διαβάστε, απολαύστε, αναρωτηθείτε.

.

.

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.