αγριμολογος

– [13]

Αγαθό συναίσθημα. Όπως αυτά που γεννιούνται στο καθένα όταν μας πλημμυρίζει η περισυλλογή• κι η σιωπή σκεπάζεται στιγμιαία από σύννεφα οδεύοντας σε δρόμους απάτητους• πάντοτε και πάντα η επιστροφή έρχεται με τον κατευνασμό, εκεί σμίγουν οι ώρες. Πριν επανέρθει το ρίγος της ζωής. Το έμαθα. Αποσύρθηκες. Στη σύνταξη. Η εικόνα που έχω για σένα στο μυαλό είναι το κορίτσι με το λείο, νεανικό• λευκό δέρμα, το καθάριο βλέμμα. Προτιμώ να μην συναντηθούμε. Ποτέ. Μεγαλώσαμε. Την εικόνα Εκείνη, μόνο• θέλω να κρατήσω.

.

[όλες οι «ασκήσεις»]

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.