[κατά την επιστροφή·
16/02/2020 Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο [κατά την επιστροφή·
[2]

«À la recherche du temps perdu no5», 1990 -Στρ.Φουντούλης, ακρυλικό σε καμβά 90×90 εκ.
άσκηση
Γραμμένη με τεράστια γράμματα κραύγαζε η λέξη «ησυχία», γύρω της σύννεφο μικροσκοπικά μυγάκια-αιωρούμενες απορίες όπως αυτή είναι η ζωή της ζωής και· η ζωή έχει τη δική της ζωή μακριά από κουφάρια του μέλλοντος, των θορύβων του δρόμου των κλειδιών των βημάτων των σεντονιών το σβήσιμο του κεριού, γιατί οι άνθρωποι δεν επιπλέουν, πάραυτα άνθρωποι επιπλέουν, τέρατα παραμένουν μοναχικά, αφήνονται στη διαχείριση των πραγμάτων πίσω από πυκνά σύννεφα αιωρουμένων αποριών κι απελπισμένων βλεμμάτων. Κατά την επιστροφή, την ώρα που καθορίζουμε τα μακρόπνοα, ρώτα με αγάπη μου, ρώτα με· πριν ακουστεί, σειρήνα ασθενοφόρου.
*
[Α’ δημοσίευση 02.07.2011 >