φύλλο 26
09/09/2009 § Σχολιάστε
δεν δέχομαι και δέχομαι ότι υπήρξαν υπερβολές και ιδιορρυθμίες δεμένες με υπαρκτά ή ανύπαρκτα έργα ανάμεσα στα πολλά όργανα έκφρασης, εν μέσω αστείων χαμόγελων εθνικών κυττάρων, παρήγορων διαφοροποιήσεων και ούτω καθεξής· πράγματα που εξαντλούνται από εποχή σε εποχή, εποχές διάφορες αδιάφορες εξαπατημένες· θεατρικές κινήσεις του θέλουμε του είμαστε και του τροφοδοτούμαστε εν μέσω και διά των δικών μας κυττάρων· πάντα. Τάπητες αδιάκοπα τυλίγονται ξετυλίγονται στρώνονται υποδέχονται· τονική η ακρίβεια αλλόκοτες ή θαμπές οι γιορτές ελπίζοντας ότι κάπου –δεν μπορεί- κάπου κάποιος Λόγος
καραδοκεί.
.
.
.
photo©StratosFountoulis
.
φύλλο 24
28/04/2009 § Σχολιάστε
η οχλαγωγία δεν συνηθίζεται εύκολα· ξεφεύγουν σημειώσεις στο περιθώριο· πετάγονται. αισθάνεσαι απών σε αυτό που συντελείται, κάτι από την μνήμη αντικαθίσταται κι αναρωτιέσαι για τ’ αμετακίνητα που έγιναν παρελθόν, κι έρχονται πρόσωπα άλλα να ξεφυλλίσουν δικές σου σελίδες. πως γίνεται. πως γίνεται να βλέπεις ζωντανά μια δικιά σου προϊστορία, ερήμην σου. θυμάμαι τις πολλές Παρασκευές με το παλτό πάντα ανοιχτό ν’ ανεμίζει σαν σαλάχι, τότε που· σε περίμενα κρυφά, βαδίζοντας προς το υπόγειο. τι κίνδυνος να χαθούν τέτοια ταξίδια, τέτοιες βουβές Παρασκευές που λάμψεις επέστρεφαν στα όνειρά μας. είχαμε πολλά χαρίσματα· θυμάσαι εκείνο το λεπτό στη βροχή· «κουμπώσου» είπες.
.
.
φύλλο 21
10/01/2009 § Σχολιάστε
ένα άσπρο τόσο ορμητικό που κόβει τ’ οξυγόνο· μια μεγάλη παγωμένη λίμνη και σκέψεις που καλπάζουν να προλάβουν καταιγίδες που ξετρυπώνουν μέσα από λασπερά μονοπάτια και· πριν φτάσει κανείς στο μικρό ύψωμα απ’ όπου βλέπει ευέλικτες όμορφες στροφές που ανεβαίνουν εκεί στα ύψη· θα ξεπροβάλλουν τα απροσδιόριστα άσπρα που θαμπώνουν και σε βάζουν σε σοβαρές σκέψεις, αλλά πρέπει να γυρίσεις να την δεις· κοιμάται δίπλα σου ανάμεσα σε λευκά σεντόνια. ποιος, τολμά να διώξει έρωτα.
.
.
φύλλο 20
10/10/2008 § Σχολιάστε
.
.
η πόλη απλώνεται· μια καμινάδα αχνίζει, ένα γκρίζο τ’ ουρανού μονοπάτι διακλαδώνεται. όλα αυτά πάνω απ’ της πόλης το μουγκρητό καθώς εδώ· οι κουβέντες μπλέκουν μ’ έναν φοβισμένο φθινόπωρο, λέξεις εκδίδονται σε χώρους κάτω από το γκρίζο τ’ ουρανού μονοπάτι, μακριά από δυσεύρετες πια· χειροποίητες επιστολές. λέξεις πολλές σ’ ένα πυκνό και δυσδιάκριτο δίχτυ, εκεί που πάλλουν ποικίλες σημειώσεις. η παρέα. οι κουβέντες. μια μουσική χωρίς ύφος.
.
.
.
αγριμολογος 