[αργά, σαν αναστεναγμός·
04/05/2022 § Σχολιάστε
νότα LXΧ

μπορεί η αναζήτηση του συγκεκριμένου να είναι η κινητήρια δύναμη αλλά· αφού κάνεις μερικά βήματα προς τα μέσα και βρεις την οδό την προσπελάσιμη κάπου στο κέντρο· κλείσε για λίγο τα μάτια, σκέψου τη βάση, το ξεκίνημα· γιατί ο δεσμός με το Αρχικό δεν σπάει ποτέ, προσφέρει σταθερό φως. κοίτα να τακτοποιήσεις την όποια κρυφή ή φανερή θλίψη, την όποια πικρία που απέμεινε και ξετύλιγε. άφηνε τον σπάγκο να σου φεύγει αργά, σαν
αναστεναγμός.
*
[06/03/2009
◉
[διαφαινόμενοι δρόμοι ·
11/04/2022 § Σχολιάστε

©Lisa Oppenheim, Landscape Portraits (Purple Heart) (Version I), 2016, Set of four silver gelatin prints in Purple Heart frames, Quadriptych, Each part: 24 x 24 in. (61 x 61 cm) /Courtesy Gallery The Approach,London
νότα LXXXIV
γεμάτος ενθουσιασμό για την αξία των εφήμερων και των εντόνων, όπως οι πρώτες νεανικές εμπειρίες, ένα κλίμα άνθησης και επιθυμίας που κουβαλά τα πολλά των μεγάλων ποσοτήτων, η ποικιλία και οι καινούργιοι διαφαινόμενοι δρόμοι. όλα εκεί να απολαμβάνουν την περίοδο της λάμψης. όλα συγκατοικούσαν μαζί του· ώσπου ήρθε η ώρα των ώριμων στιγμών του έρωτα, του κόσμου, του θανάτου και το τέχνασμα έγινε η ουσιαστική εικόνα μιας γενιάς. ήρθε το φωτεινό πρωινό·
η ώρα που έπαψε να σβήνει ρυτίδες.
*
[13.04.2009
◉
.
.
[να φεύγει αργά, σαν αναστεναγμός ·
08/03/2022 § Σχολιάστε
νότα LXΧ

μερική άποψη της γειτονιάς του αγριμολόγου
μπορεί η αναζήτηση του συγκεκριμένου να είναι η κινητήρια δύναμη αλλά· αφού κάνεις μερικά βήματα προς τα μέσα και βρεις την οδό την προσπελάσιμη κάπου στο κέντρο· κλείσε για λίγο τα μάτια, σκέψου τη βάση, το ξεκίνημα· γιατί ο δεσμός με το Αρχικό δεν σπάει ποτέ, προσφέρει σταθερό φως. κοίτα να τακτοποιήσεις την όποια κρυφή ή φανερή θλίψη, την όποια πικρία που απέμεινε, ξετύλιγε, άφηνε τον σπάγκο
να σου φεύγει αργά, σαν αναστεναγμός.
*
[06/03/2009
◉
[κρεμάμενη μαριονέτα ·
06/03/2022 § Σχολιάστε
νότα LXV

λέγετε, καλησπέρα, εγώ είμαι, είπε μιλώντας τα μεσάνυχτα στο ακουστικό. εγώ είμαι είπε καθώς η σιωπή διαρκούσε ήδη πολύ. δεν υπήρχαν παύσεις διαλόγου, μόνο σιωπή. στέκονταν εκεί σαν κρεμάμενη μαριονέτα, στα νήματά της συνδέονταν ένοχες κι αθώες ανολοκλήρωτες λέξεις σαν αόρατες απουσίες καθηκόντων ρουτίνας. λέγετε, καλησπέρα, με συγχωρείτε που σας τηλεφωνώ τέτοια ώρα μέσα στη νύχτα.
δεν πειράζει, σας ακούω.
◉
.
.
.