αγριμολογος

πρέπει να σας πω ότι είχαν ζήσει πάντα υπερήφανα μόνοι˙ δίνοντας την ψυχή τους στη σχολαστικότητα. ένα ιδανικό ζευγάρι που ξόδευε τη ζωή επισκεπτόμενο, με εκνευριστικά τακτά διαστήματα, θεάματα περιωπής με χρώματα, προβολείς κι αστραφτερά παραβάν. στο σπίτι˙ όλα καθαρά, διπλωμένα και τακτοποιημένα. σώματα σαν ένα σώμα-μηχανή που

κινδυνεύει ν’ απορρυθμιστεί ή ν’ αποσυνδεθεί ολότελα εφόσον η ισορροπία του έγκειται στο να προλάβει έστω μια φορά, να εκφωνηθεί το αστείο πριν τελειώσει το γκαγκ.

.

.

.

.

Tagged: art, contemporary, ποίηση, ποιήσεις, poetry, stratos fountoulis, verse

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.