αγριμολογος

εκείνο το αλλόκοτο δόκιμου φιλοσοφικού αποστάγματος βιβλιαράκι θα περάσει απαρατήρητο, είναι μικρό· άρα εικονικά νεκρό. κι αυτό έχει τη σημασία του, για ένα τέτοιο δραματικό υπόμνημα, ένας θάνατος θα ήταν απολύτως καθώς πρέπει όταν πέσει η νέα μεγάλη σιωπή· και μην επιμένεις στην ερώτηση, τα του μέλλοντος θα λυθούν στο μέλλον, στο έχω ξαναπεί, δεν αδικείσαι όταν σκέφτεσαι. δώσε μου το χέρι σου. φίλα με.

.

.

Tagged: art, contemporary, ποίηση, ποιήσεις, poetry, stratos fountoulis, verse

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.