αγριμολογος

Δεν είναι

Πέταγα
στης μάχης με τα ξωτικά τ’ αδιάκοπο πηγαινέλα
τότε που ένα χέρι βίαιο μου έστειλε αντίο

[Δεν είναι το χώμα που με σκεπάζει ελαφρύ
είναι που βάρυνε τ’ άθλιο σκουπίδι που κουβαλώ αιώνες]

Και τώρα τι
ποιος να ζητήσει απ’ το παρόν να ρίξει φως στο αίμα
στα ηφαίστεια και στις αγκαλιές
[έτσι που καταντήσαμε – πολυφορεμένοι πολύ]
για να δαμάσει τα πάθη τ’ ανελέητα
τα πάθη των ερώτων

[Δεν είναι το φέρετρο σπαθί να το φορέσεις
είναι μόνο ένα κομμάτι σου και μιας ζωής το θέλω]

Βάλε με επιτέλους στο κελί
που μου υποσχέθηκες
–να κοιμηθώ–
και σκέπασέ με καλά με κάγκελα και κρύο
αφού
το ξέρεις
γέμισα καημούς
είμαι όλος φευγιό
μακρινό κι απαραβίαστο
είμαι γεμάτος ερωτήσεις δύσκολες
–μια για το έλα δυο για το μείνε–

[Δεν είναι η φυλακή αυτό που με σκοτώνει
είναι η ελευθερία μου που δεν μπορώ ν’ αντέξω]

Από τη Νέα ποιητική συλλογή του φίλου Δημήτρη Αθηνάκη «Χωρισεμεις», εκδόσεις «κοινωνία των (δε)κάτων«, που μόλις κυκλοφόρησε.

.

.

.
Πόσο λυπάμαι Δημήτρη που δεν μπόρεσα λόγω αποστάσεως να παραστώ στη παρουσίαση του βιβλίου σου. Ίσως με το καλό στο επόμενο, ή ακόμη στα Επόμενα του μέλλοντος.Έχεις να μας προσφέρεις ακόμη πολλά.  Με Αγάπη – Σ.Φ.

.

.

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.