Ηλία Λάγιου

23/02/2010 § Σχολιάστε

Η Πρώτη Αφιέρωση

Νύχτα. Η Μαριάννα ένα σονέττο του ζητούσε
κι αυτός την κοίταζεν ανήμπορος να πράξη•
το χέρι εκίνησε για να την αναπάψη,
μα ως πήρε το στυλό ξανά παραληρούσε.

Ανοίγ’ η θύρα (αυτή που εκτός της τον εκλειούσε)
και σπεύδει φως όλο τον χρόνο για ν’ αδράξη•
αργά τα μάτια του, απ’ του πράσινου την βάψη,
βυθίζοντας σ’ ένα μαβί που σιωπούσε:

«Μαριάννα, κι ένα μόνο ποίημα αν μου ζητάτε,
ίσως ο νους του σας φανή πτωχός, μα η ρίμα
μες στην κρυφία ψυχή σκιρτά. Να μελετάτε
τ’ αποτελέσματα που έπονται είναι κρίμα•

η πλήρης μοναξιά που υφέρπει στο τραπέζι
θα γίνη ένα παιδί – θα κλαίη και θα παίζη».

(21.3.91)

.

.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

What’s this?

You are currently reading Ηλία Λάγιου at αγριμολογος.

meta