Τα δυο Εικοσιένα
25/03/2010 § Σχολιάστε

«Το Εικοσιένα όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση, μοιάζει με τ’ αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης. Είναι βέβαια η ίδια εικόνα, μα δοσμένη από την ανάποδη. Για να γνωρίσει κανείς τ’ αληθινό, Εικοσιένα πρέπει να σκύψει πάνω σ’ άλλα κείμενα• σ’ εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ’ αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καριοφίλι κι άστραφτε το γιαταγάνι…[…]
Δυο ήταν τα Εικοσιένα• το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα «Δίκαια του ανθρώπου» του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ’ άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της «Πατρικής διδασκαλίας» του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ Ανθίμου –ή πιο σωστά του Γρηγορίου».
[…] και η φωνή του Ρήγα Βελεστινλή: «Κλείσατε τ’ αυτιά σας, και μην δώσετε καμμίαν ακρόασιν εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας εναντίον εις τα ρητά της θείας γραφής και των Αγίων Αποστόλων, όπου μας προστάζουν να υποτασσώμεθα εις τας υπερεχούσας αρχάς, όχι μόνον τας επιεικείς, αλλά και σκολίας, δια να έχωμεν θλίψιν εις αυτόν τον κόσμον».
«Ο ανώνυμος συγγραφέας της «Ελληνικής Νομαρχίας» ανιστορεί με τα πιο μαύρα χρώματα το τι τραβούσαν οι ραγιάδες από τους Τούρκους, τους κοτζαμπάσηδες και το Ιερατείο…»
Δημήτρης Φωτιάδης, «Καραϊσκάκης», σελ. 85-86, εκδόσεις Δωρικός, 1975.
σημείωση:
Όχι μόνο διδάσκονται επισήμως τα παιδιά μας μια στρεβλή εικόνα του Εικοσιένα, αλλά βλέπουμε έκπληκτοι «Ιεράρχες» να διαμαρτύρονται (!) επειδή στις φετινές παρελάσεις –λόγω κρατικής οικονομικής δυσπραγίας- εξαιρέθηκαν από αυτές τα άρματα μάχης. «Ο πατριωτισμός –παραμένει– το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων».*
…
*Samuel Johnson 1709-1784.
.
.
Σχολιάστε