παιδεραστία και εκπρόσωποι του Θεού
27/06/2010 § Σχολιάστε
γράφω με την ευκαιρία της έρευνας σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από μέλη της Καθολικής Εκκλησίας στο Βέλγιο που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. (προχθές οι βελγικές αρχές πραγματοποίησαν αιφνιδιαστική έφοδο στα κεντρικά γραφεία της Καθολικής Εκκλησίας της χώρας) (βλ «News247.gr» και «Le Soir»)… Με την έφοδο ο αρχιεπίσκοπος Αντρέ-Ζοζέφ Λεονάρ «εξεπλάγην» βεβαίως, παλαιότερα είχε δηλώσει ότι μετά τις… αποκαλύψεις η Εκκλησία είναι «αποφασισμένη να γυρίσει σελίδα» (πόσες σελίδες να γυρίσει η άμοιρη…).
Πολλοί ξεχνούν ότι ιστορικά, η παιδεραστία «συμπτωματικά» βαδίζει χέρι-χέρι με τους αυτοπροσδιοριζόμενους εκπροσώπους του θεού αιώνες τώρα. Όπως εξίσου συμπτωματικά η Εκκλησία βαδίζει χέρι-χέρι με τις εκάστοτε εξουσίες, από το 325 μ.Χ. στη Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας την οποία συγκάλεσε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α’ (μετά από αυτό, σαν αντάλλαγμα, φυσικά η εκκλησία τον έχρισε και μεγάλο και άγιο), εκεί έκαναν την επιλογή των Ευαγγελίων, δηλαδή εκείνα τα τέσσερα δεκτά, τα υπόλοιπα στον Καιάδα. Από τότε ο Βούρκος σε όλες τις μορφές και εκφάνσεις ακολουθεί τους αντιπροσώπους του θεού (δεν μιλώ για αντιπροσώπους Μερσεντές, Φεράρι, Βατοπεδίου, να είστε προσεκτικοί) και την εκκλησία των.
Λογική η έκπληξη του βέλγου αρχιεπισκόπου Λεονάρ, είναι δυνατόν; Αφού ο Πάπας τάδε υποσχέθηκε τον περασμένο Απρίλιο να «φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης» όσους κακοποίησαν σεξουαλικά ανηλίκους και κατέστησε σαφές ότι οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης πρέπει να αναφέρονται στην αστυνομία, εφόσον απαιτείται από το νόμο. (προφανώς έως τώρα δεν είχε «φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης» κανέναν, αλλά αφού «απαιτείται από το νόμο», θα το υποστούμε).
Για αποφυγή ισοπέδωσης των παραδοσιακών αξιών του χριστιανισμού, δεν θα μιλήσω για περιπτώσεις παιδεραστίας στους κόλπους της ελλαδικής ορθοδοξίας που βλέπουν (περιέργως συχνά και τακτικά) το φως της δημοσιότητας, ούτε για τα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια αποζημείωσης στα κακοποιημένα θύματα βιασμού κ.α. που πλήρωσε η (ελληνόφωνη και ρώσικη) ορθοδοξία τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ. Δεν είμαι όμως υποχρεωμένος να εξυμνήσω την πάντα ανά τους αιώνας ανθούσα βιομηχανία της πίστης, ούτε πρόκειται βλακωδώς να μιλήσω για την «μάζα που φλέγεται» για χάρη του Ιησού, εκατομμύρια τόμοι σε βιβλιοθήκες σε όλον τον κόσμο το κάνουν με επάρκεια, στην χώρα μας υπάρχουν και φιλόσοφοι που γράφουν για «την αρχοντιά της εκκλησίας» μας, δύο από αυτούς είναι τρανοί φιλόσοφοι, με περγαμηνές, με χειροκροτητές στη διανόηση (ο ένας διαθέτει και την La prestigieuse επιφυλλίδα).
…
À propos: έχετε δει ποτέ διακρίνει γέλιο ή χαμόγελο σε χριστιανική εικόνα; κάποιο ίχνος ευτυχίας ίσως;
.
.

Σχολιάστε