αγριμολογος

– [23]

Παν το μη αφορήτως σχολαστικόν
φαίνεται ημίν σήμερον χυδαίον
Εμμανουήλ Ροΐδης

Η πόλη. Δεν ξέρω –ούτε θυμάμαι. Η πόλη ίσα που διακρίνονταν στις μισοσκότεινες κιαροσκούρες αραιωμένες πινελιές του δειλινού. Εκεί. Στα κρυφά που προστρέχουμε χωρίς αυταπάτες. Βλέπετε· στη πόλη η επιβεβαίωση προέρχεται από την αόρατη προηγούμενη γνωριμία -αυτή που δεν αμφισβήτησε την παρακμή μας. Καμία λοιπόν αφορμή για νέες προσεγγίσεις, μόνο η προσέγγιση της φθινοπωρινής δροσιάς, και η πιθανότητα να είναι και αυτή γέννημα της σκέψης. Η πόλη. Δεν ξέρω –ούτε θυμάμαι. Δεν με λυπεί η απώλεια μια ιδέας, μιας φράσης -αυτές συνήθως πάνε κι έρχονται και εάν δεν απατώμαι, αυτό το πήγαινέλα είναι από τους πιστότερους μέντορές μας. Αυτό που λείπει είναι η αναγκαία γεύση

πικρού λυρισμού.

.

[όλες οι «ασκήσεις»]

.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.