Αυθαιρεσία XXXΙΧ

©Στράτος Φουντούλης

✻

Ποιος επίδοξος ή μη συγγραφέας δεν συνέθεσε θραύσματα γραφής που δεν μπόρεσε να ανασυγκολλήσει· όπως φράσεις ψίθυροι λεξούλες που θα ανήκαν αλλού, σε ένα άλλο παζλ, σε προγενέστερη ενότητα σκέψεων; Και ποιος απέφυγε τη σπαζοκεφαλιά· ώστε να συμβιβαστούν δυο και τρεις και πολλές ακόμη αντικρουόμενες απόψεις γραμμένες σε τσαλακωμένα χαρτάκια· αποθηκευμένα σε τσέπες ή παρατημένα, σκονισμένα σε γραφείο, ή καταχωνιασμένα σε κάποιο συρτάρι. Πώς μπορούν όλα αυτά να αποτελέσουν το υλικό μιας τυχόν κυκλικής μορφής αφήγηση πριν ξεστρατίσουν και σκορπιστούν ώστε να αποτελέσουν κάποτε μέρος κάποιας ενότητας; Και, πώς θα μπορέσει να καταφέρει μέσα στις πρώτες σελίδες να περιγράψουν σκέψεις αγνώστου, ίσως, ταυτότητας, βυθισμένες μέσω της μνήμης· ταγμένες να ενταχθούν ομαλά στην εν δυνάμει αφήγηση πριν πέσει στη γοητευτική παγίδα ενός

αφηγηματικού ιριδισμού;

✻

διαβάστε τις «αυθαιρεσίες»

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.