[αποκομμένα φθινοπωρινά απογεύματα·
27/09/2020 § Σχολιάστε
νότα LXΧVIΙ
❆
έρχονται σε μορφές ζωντανών αναμνήσεων, σε σύντομες αναδρομές, σε ανθρώπινες βιασύνες και ερωτικές πολιορκίες. Σε αποκομμένα φθινοπωρινά απογεύματα με το γλυκό το χρώμα και τους φυσικούς θορύβους που παραπέμπουν σε ένα χαμένο παρόν. Μια χειρονομία· ένας μορφασμός προσθέτουν στοιχεία κωμικοτραγικά. όλα αυτά και άλλα, κύρια και δευτερεύοντα. όλα μέσα στη μελαγχολία τους. ένας αντιφατικός κόσμος-κάτοπτρο πλάθει τη διάβρωσή του κρίνοντας·
με χαμόγελο αχνό.
❆
.
.
Σχολιάστε