αγριμολογος

Ημιτελές Εννιά

©Στρ. Φουντούλης

Η μνήμη, αυτό το ληθαργικό πλάσμα. Βυθισμένο σε σκιές παλιών εικόνων. Θύμισες που έρχονται θολές. Αποσπασματικές. Σαν φως που διαθλάται μέσα από νερό. Το βάρος του λειψού. Αυτού που χάθηκε. Αυτού που δεν ολοκληρώθηκε. Αυτού που βαραίνει την ύπαρξη, όπου οι αισθήσεις παίζουν το παιχνίδι της παραπλάνησης.

Μήπως η μνήμη αδρανεί από επιλογή; Μήπως το παρελθόν πάντα φθείρεται και πάντα ξεθωριάζει αφήνοντας πίσω του μονάχα ίχνη· ή μήπως η εικόνα που ζήσαμε και ξέραμε, δεν ήταν ποτέ· απολύτως καθαρή.

◉

[όλα κατηγορίας «ημιτελές»

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.