[το λίγο που αδιάκοπα ανθίζει·

24/07/2025 § Σχολιάστε

stratos fountoulis, Erevos VII, acrylic on canvas, 1998

αυθαιρεσία 10η

κάθε μας συνάντηση και μία έκπληξη, λες. υπάρχει μια σκιά στο τέρμα κάθε απόστασης, μια απρόσμενα αισιόδοξη διέξοδος γέννημα δικό μας που καραδοκεί, στέκεται με ένα μέτρο ευτυχίας προτείνοντας την τελευταία πράξη, αυτό το λίγο το μεγάλο που αδιάκοπα ανθίζει, ο πρόξενος εκείνος του θαυμαστού που φαντάζεται κι ονειρεύεται με το δειλό το φως, μια δύσκολη ισορροπία είναι αλήθεια. περασμένα μεσάνυχτα όμως· κι έρχονται άλλες ανάσες από τα παλιά, δεν σε ξυπνούν, σε φιλούν

και σε κοιμίζουν.

*

[9 Μαρτίου, 2009

.

.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

What’s this?

You are currently reading [το λίγο που αδιάκοπα ανθίζει· at αγριμολογος.

meta