αγριμολογος

Julius Bissier

ια

Οι νύχτες μεγαλώνουν ολοένα, σαν φυσική συκότιση εν νκαιρώ ειρήνης, και τα σχολικά απογεύματα διαρκούν όσο η εμφάνιση ενός φιλμ που αποτύπωσε ξαφνικά τον ιερέα της ενορίας να δραπετεύει από τους σκοτεινούς θαλάμους των εσπερινών και τις κατακόμβες των μαρτύρων ―όπως ορίζει το εορτολόγιο. Τα τελευταία δέντρα του φθινόπωρου φυλλοβολούν, ενώ εντείνονται οι ψυχροί άνεμοι. Μεταφέρουμε τα ξύλα του χειμώνα στο σπίτι. Οι πλούσιες υδατοπτώσεις προκαλούν την αναμόχλευση των χειμάρρων με τις γλυπτές πέτρες της μεγάλης ροής και την παρόχθια βλάστηση. Διατηρούμε τη σωστή θερμοκρασία στα κτίρια που διαθέτουν αρχιτεκτονικά φυτά εσωτερικών χώρων, καθώς και στα θερμοκήπια. Ο συμβολιστής Τοξότης των επάλξεων επισκοπεί χωρίς έλεος επί δικαιους και αδίκους, κραδαίνοντας το τόξο γονατιστός στην πασίγνωστη εκείνη στάση της πολεμικής ποροσευχής του. Σε κάθε τέντωμα της χορδής τα βέλη που πάλλονται με ακρίβεια στους ομόκεντρους κύκλους των σκοπευτηρίων και άλλοτε μέσα στις καρδιές που χαράζουν στη φλούδα οι εραστές και οι δενδροκόμοι ―εκπέμποντας χιλιοκύκλους κραδασμών στην ατμόσφαιρα.

✳︎

[Νάσος Θεοφίλου, Ιστορίες του Καζαμία, απ’το κεφάλαιο Δωδεκάδελτος. Εκδόσεις Εστία, 1980

◉

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.