[περιοχές·

21/03/2010 § Σχολιάστε

χαρταετοί

stratos fountoulis, ακουαρέλα + λαδοπαστέλ σε χαρτί, 1992

πίσω από φανερά κι ακατανόητα, παίζει με τις αντιθέσεις στον δέκατο δωδέκατο ακόμη και στον δέκατο τρίτο στίχο, στο περίπου μιας λανθάνουσας αποστροφής εν τιμητικής συνοδείας κριτών• αντιλαμβανόμενος ότι Αλεξάνδρεια η Εσχάτη δεν υπήρξε ποτέ. Μετά από αυτό το ανέλπιστο συμπέρασμα, εξετάζονται άλλες παράλληλες

συναντήσεις.

.

.

[σκιές·

16/03/2010 § Σχολιάστε

χαρταετοί

stratos fountoulis, detail from the «Athanor» series / acrylic on canvas

στις αμοιβαίες συγκρούσεις υπάρχουν αχνές πιθανότητες, το χώμα οι λοφίσκοι οι πεδιάδες οι τσουκνίδες οι χρυσόμυγες που δέσποζαν πριν τη γιγαντιαία κουβέρτα της μητρόπολης κωδικοποιήθηκαν τακτοποιήθηκαν• ταξινομημένα όλα σε ηλεκτρονικές καρτέλες. Τόσα συμβαίνουν στην πόλη λογικό να ξεχαστεί κάτι. Ωραίο άλλοθι μου απαντά. Δεν την κοιτώ• αναμένω. Καλή ιδέα, απαντά (στη σκέψη μου) παίρνοντας με αγκαλιά -φιλώντας με στο μέτωπο. Πίσω από κάθε σκιά στέκονται στωικά τα διδάγματα, είναι οι κινούμενοι όγκοι, οι απτικές αισθήσεις των ωθήσεων και βάλε τώρα με το νου πόσες ακόμη άκαμπτες ή εύκαμπτες δημιουργούνται αξίες σε έναν τόπο μάλλον φολκλορικό• πού η μαγεία του λαξέματος γλυκιά μου. Ένα ποτήρι δροσερό νερό;

απαντά ψιθυριστά

.

.

χαρταετοί: ε λοιπόν μπράβο σας·

17/01/2009 § Σχολιάστε

stratos fountoulis, detail from «une lettre jamais reçu 29» – acrylic on paper

τι πρόσωπο, τι δημιούργημα σκέψης άλλων, τι σωματικό περίβλημα· και αυτό το γλυκό κατάλοιπο, κράτα το· για τις ράθυμες ώρες μαζί, τότε. το άσημο και το αβέβαιο μαζί στις ίδιες προφυλάξεις. στο απροσδιόριστο οι σκέψεις, στα άχρηστα γιλέκα σέπιας – αυτά που θέλουν την βελονιά την παραπάνω. «πως γνωρίζεις». «θα ξαναμιλήσουμε, όταν βρεθούμε οι δυο μας». μυαλό τεντωμένο, ανησυχία για το πέρα απ’ το βάραθρο. οι προσπάθειες έμεναν άκαρπες, οι ερωτήσεις αντηχούσαν βαθιά.

μα φυσικά!

δε συμφωνώ μαζί σας.

.

.

χαρταετοί: χαρά της μελαγχολίας χαρά·

09/10/2008 § Σχολιάστε

το φθινόπωρο δεν υποχρεούται να μελαγχολήσει

το φθινόπωρο δεν υποχρεούται να μελαγχολήσει

περιπλάνηση, μεταφορά· ίσως πλάνη. ένα παιχνίδι εποχών και στέκομαι –φθινόπωρο εδώ– να εμπαίζεται να σκοτεινιάζει να στροβιλίζεται να ξεδιπλώνεται· ένα παιχνίδισμα μα όχι παιχνίδι διαδικασιών, παιχνίδι εντούτοις, κυρίως διακύβευμα ενός εύστοχου καγχασμού που αφήνει χώρο για χορό-παιχνίδι. τρωκτικά περνούσαν χτες και ψάχναν πάθη κρατώντας μέτρο ψεύδους κι ειλικρίνειας. ανία περιπαίζει παιχνίδι και τρωκτικά-μελετητές μελετούν σωσίες κυρίως μαθητευόμενους πριν ραγίσουν με στοχασμούς τεχνικής και πάνε στον αγύριστο· όχι, μην τοις μετρητοίς, όχι.

τι απόψεις κι αυτές!

.

.◉

Where Am I?

You are currently browsing the χαρταετοί category at αγριμολογος.