η προσφορά των
20/06/2010 § Σχολιάστε
για κάποιους ελάχιστους στο μέγεθος ήρθε η ώρα του εξευτελισμού και οι ικεσίες των· μέσω σκηνοθετικά φανερών ή κεκαλυμμένων μορφών επικοινωνίας έχουν περιπέσει στο βαθμό του γελοίου, καμία αναπαραγόμενη εικόνα δεν μπορεί να αποκρύψει τη γύμνια στη κλιμάκωσή της αφού η συνέχεια προμηνύεται πληθωρικά απλή εν μέσω παληκαρισμών περί προσφοράς του «πολιτικού ανδρός» στον τόπο. Να αισιοδοξούμε προσμένοντας μελλοντικές εκδηλώσεις θεατρικής λιποψυχίας, κάποιον κλονισμό; Όχι, προτιμώ μια ρεαλιστική προσγείωση των προσδοκιών διότι δημόσιο χρήμα δεν επεστράφη, τα παραλειπόμενα των επεισοδίων τυγχάνουν οριστικής παραγραφής. Η Δικαιοσύνη με ιδιαίτερα δεξιοτεχνική πηδαλιούχηση έχει ήδη εντοπίσει νομικά «περάσματα» που παρακάμπτουν κάθε λαϊκή προσμονή δίκαιης απόδοσης των ευθυνών. Καταγγελίες, μελαγχολία, κοινωνική μελαγχολία. Απορία για την ανθρώπινη κατάσταση. Λέξεις κοφτερές. Αλήθειες διαλύουν δημόσια πρόσωπα-πρότυπα που (ανακαλύπτουμε ότι) δεν πτοούνται, δεν αισθάνονται ταπείνωση, εξευτελισμό, ο όρος διασυρμός τους είναι ξένος, άγνωστος, το μόνιμο χαμόγελό τους υποκρύπτει το σκοτεινό που όλοι γνωρίζουν και κανείς (τους) δεν ομολογεί., χωρίς τον ανθρωπίνως ελάχιστο ενδοιασμό περιφέρονται, μιλούν, χαριεντίζονται, συνεντευξιάζονται, γελούν, ειρωνεύονται, περιφρονούν μέσα σε ένα αρωματισμένο, άψογο κολάρο· συνεχίζουν απτόητοι να προκαλούν. Όλα στα πλαίσια ενός οράματος που δεν έχει καν δει το φως της πραγματικότητας, δεν έχει καν εμφανιστεί. Στις επόμενες στροφές η ικεσία θα στραφεί προς τους
θεούς.
.
.
photo©Roger Vail, 1982
.
.
Σχολιάστε