αγριμολογος

Κανείς δεν θα μας ξαναπλάσει με χώμα και πηλό,
κανείς δεν θα ευλογήσει τη σκόνη μας.
Κανείς

Δοξασθήτω το όνομά σου, ώ Κανένα.
Για χάρη σου θέλουμε
ν’ ανθίσουμε.
Ενάντια
σε σένα.

Ένα τίποτα
ήμασταν, είμαστε, θα
παραμείνουμε, θαλεροί:
το ρόδο του Τίποτα,
το ρόδο του Κανένα.

Με
το στυλό ολοφώτεινο,
το στημόνα παντέρημο,
τη στεφάνη κόκκινη
της πορφυρής λέξης που τραγουδούσαμε
πάνω, ώ πάνω
απ’ το αγκάθι.

*
Από: Πάουλ Τσέλαν, «Αυτός ο κόσμος ο δυσανάγνωστος…» -Μετάφραση της φίλης Ιωάννας Αβραμίδου.

.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.