αγριμολογος

Δύο η ώρα της νύχτας κοιμάσαι
και με κοιτάζουν τα κλειστά σου μάτια.
Τα χείλι σου παράξενα σαλεύουν –
ίσως για να φυσήξουν ένα σπίρτο.

Τι θέλεις να μου πεις; Σκύβω κοντά σου
κι ακούω να δυναμώνει το σκοτάδι.
Ακούω τον αέρα και το χιόνι
πιο άδειο να υφαίνουμε τον κόσμο.

Το χάδι το απαλό στα βλέφαρά σου
να σπαταλούσες στα μαλλιά μου απόψε!
Δύο η ώρα της νυχτός κοιμήθης.

Κι ενώ τριγύρω σιωπηλοί αγρυπνούμε.
αρχίζει η παγωνιά να σχεδιάζει
τα λόγια που δεν πρόφερες, στο τζάμι

[του ©Γιώργου Κοροπούλη, Ποιήματα χωρίς ιδιότητες, εκδόσεις Άγρα -Ύψιλον/Βιβλία -2009

η εικόνα είναι του αγριμολόγου

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.