αγριμολογος

Francis Ponge (1899-1988)

Το σαπούνι

Αν τρίψω μ’ αυτό τα χέρια μου, το σαπούνι αφρίζει, αγάλλεται…
Όσο περισσότερο τα κάνει πειθήνια, εύκαμπτα,
λυγερά, απαλά, όσο περισσότερο σαλιώνει, τόσο
η λύσσα του γίνεται ογκώδης και σιντεφένια…
Πέτρα μαγική!
Όσο περισσότερο σχηματίζεται με τον αέρα και το νερό
τσαμπιά εκρηκτικά από σταφύλια
μυρωδάτα…
Το νερό, ο αέρας και το σαπούνι
καβαλικεύονται, παίζουνε
βαρελάκια, σχηματίζουνε
συνδυασμούς λιγότερο χημικούς παρά
σωματικούς, γυμναστικούς, ακροβατικούς…
Ρητορικούς;

Πολλά μπορούν να ειπωθούν σε ό,τι αφορά το σαπούνι. Ακριβώς όλα όσα διηγείται για τον εαυτό του έως την τέλεια εξαφάνιση, έως την εξάντληση του υποκειμένου. Νά αυτό το αντικείμενο, που μου ταιριάζει.

[Μετάφραση: Μάτση Χατζηλαζάρου (1914-1987)….

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.