[Η διαστροφή της ανάγνωσης·
11/02/2019 § Σχολιάστε
Edith Wharton (1862-1937)
[…]Η λεγόμενη «διάδοση της γνώσης», που συνήθως την κατατάσσουμε στην κατηγορία των σύγχρονων προόδων, μαζί με την κεντρική θέρμανση και την καθολική ψήφο, έχει συμπτωματικά οδηγήσει στη γέννηση μιας νέας διαστροφής – της διαστροφής της ανάγνωσης.
Απ’ όλες τις διαστροφές οι πιο δύσκολες να ξεριζωθούν είναι εκείνες που από τον πολύ κόσμο θεωρούνται αρετές. Ανάμεσά τους η ανάγνωση κατέχει την πρώτη θέση. Ότι το να διαβάζεις σκουπίδια αποτελεί διαστροφή είναι γενικά παραδεκτό· το διάβασμα όμως καθεαυτό –το διάβασμα ως συνήθεια, παρότι πρόσφατη– συναγωνίζεται ήδη φτασμένες αρετές όπως η αποταμίευση, η εγκράτεια, το πρωινό ξύπνημα και η τακτική άσκηση. Υπάρχει ωστόσο κάτι το παράξενα επιθετικό στην αρετή του αναγνώστη από αίσθηση καθήκοντος.
[…] Όταν ο μηχανικός αναγνώστης, οπλισμένος με αυτή τη μεγάλη ιδέα για το καθήκον του, εισβάλλει στην επικράτεια των γραμμάτων –συζητά, κριτικάρει, καταδικάζει ή, ακόμα χειρότερα, επαινεί– τότε είναι που η διαστροφή της ανάγνωσης γίνεται απειλή για τη λογοτεχνία.
[…] Το να διαβάζεις δεν είναι αρετή· το να διαβάζεις καλά όμως είναι τέχνη, μια τέχνη που μόνο ο γεννημένος αναγνώστης μπορεί να την κατακτήσει.
*
[Edith Wharton, Η διαστροφή της ανάγνωσης. μτφρ. Ευαγγελία Ανδριτσάνου, εκδόσεις Άγρα via politeianet.gr]