[Κώστας Ριτσώνης, ένα μπουκέτο ποιήματα·
24/03/2019 § Σχολιάστε
Αρχείο Στάχτες 21/01/2016
1946 – 2015
Οι Στάχτες στον καρδιακό φίλο, τον μοναδικό Κώστα που έφυγε…
Σου τα αντιγράφω
και τα φτιάχνω ματσάκια
ένα μπουκέτο ποιήματα
απ’ το περιβόλι μου
απ’ το τετράδιο μου.
Δεν είναι δικά μου παιδιά
τα φοινικάκια
που φυτρώνουν απέναντι
μες στις νησίδες της Συγγρού
τα φύτεψε το υπουργείο
κι ομόρφυνε η λεωφόρος
Στα πεζοδρόμια και στην άσφαλτο
πέφτουν οι σπόροι
του γεροφοίνικα
χρόνια στριμωγμένος
σε στενό παρτέρι
ψηλώνει χωρίς απογόνους
——————-στο ζωγράφο
Θες να ζωγραφίσεις γάιδαρο
κι όλο τριγυρνάς τις εξοχές
εδώ να σταθείς στις παράγκες
στο λόφο πάνω απ’ το λιμάνι
εδώ που ακούγονται τραγούδια
από χωριά κι από νησιά
το κουβάλησαν θρεμμένα και βαρβάτα
Ζωγράφισε αυτούς που ζουν στις τρώγλες
που αγωνίζονται να φτιάξουν ένα λαθραίο σπίτι
ζωγράφισε και τα γαϊδούρια τους
τις νύχτες τα φορτώνουν υλικά
για τα λαθραία χτισίματα
Τοίχοι χωρίς συνθήματα
τετράδια χωρίς ποιήματα