αγριμολογος

1987: Ένα από τα φοβερά αιδοία του Π. Μαυρόπουλου. Έργο από έκθεση στη πλατεία Δεξαμενής στη γκαλερί «Επίπεδα» – τραβηγμένη στο εργαστήριο της Πανόρμου στο Βύρωνα. Αριστερά ο Παναγιώτης και δεξιά ο Αγριμολόγος (τότε που διέθετε μία σχετική ποσότητα τριχωτού της κεφαλής…)

Για το εικαστικό έργο του Ps Mavro/Stavriotis (κατά κόσμο Παναγιώτης Μαυρόπουλος)

Αγαπώ τον Παναγιώτη και το έργο του γιατί είναι ωμό, ειλικρινές και κυρίως… φοβίζει. Το έργο του δεν διεκδικεί, κυρίως δεν παρακαλά να λάβει κάποιο γελοίο τρόπαιο υψηλής κριτικής γραμμένο από αστείους επιφανείς κριτικούς που να υπογραμμίζουν ότι η τέχνη του και η τεχνική του δεξιοτεχνία είναι υποταγμένη και… εμφιαλωμένη σε ένα «υπερρεαλιστικό και σουρεαλιστικό μίγμα» που έρχεται από μακριά, από κάποιες  δήθεν… φωνές σπουδαίων ζωγράφων του παρελθόντος ή από το λούστρο και τα σημεία των… «αναγεννησιακών τρόπων της προοπτικής και της γραφής» (sic). Όχι. Ο Παναγιώτης δεν είναι «δήθεν», δεν πασπαλίζει θεωρητικά τα έργα του, ποτέ δεν τα στήριξε με δακρύβρεχτα λόγια αριστερο-δεξιού λαϊκίστικου ψυχισμού και ψευτορομαντισμού για να συγκινήσει θαμώνες των γκαλερί, προβάλλοντας τη δήθεν τραγικότητα της ζωής του, προκειμένου να στηρίξει, να καλύψει και να ενισχύσει την τέχνη του, ή την πώληση βιβλίων που κάποτε έγραψε. Όχι. Η τέχνη του Παναγιώτη είναι ωμή. Παίρνει παραπεταμένα ταπεινά χαρτόνια, τσίγκους, πλαστικά, δέρματα κι ενίοτε κλασικά τελάρα, ό,τι βρει τέλος πάντων, κι επάνω σε αυτές τις επιφάνειες ζωγραφίζει δίχως δισταγμούς κι αναστολές, παραποιημένες ανθρώπινες μορφές, ανθρώπινα μέλη και τεράστια γυναικεία αιδοία. Όλα με εμφανή τα σημάδια των χρωματικών του κινήσεων κι επικαλύψεων, χωρίς να κρύβει από τον θεατή απολύτως τίποτα, διότι το πινέλο στα χέρια του, κινείται συνεχώς, πότε ανάλαφρα και πότε ξεσπά βίαια πάνω στις επιφάνειες, δεν τον βαραίνει το πινέλο τον Παναγιώτη, όπως βαραίνει τους μέτριους που διεκδικούν δάφνες. Όχι.

Όλοι μας θέλουμε να ζήσουμε, και η αμαρτωλή ματαιοδοξία του Παναγιώτη είναι ότι θέλει να ζήσει. Αυτός, η οικογένειά του και, εάν είναι δυνατόν, και το έργο του. Και λοιπόν;

Δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σε κάτι ή κάποιον που παράγει η φυσική ωμότητα της ζωής.

*
Στράτος Φουντούλης
Εικαστικός και γραφιάς κ.ο.κ.
02.11.2019

ΥΓ: ΕΔΩ μπορείτε να δείτε τον «καλλιτέχνη – Προμηθέα Δεσμώτη» έργο του 2019

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.