αγριμολογος

Φραντς Κάφκα (1883-1924)

Ένα σχόλιο
Ήταν πρωί, πολύ νωρίς, οι δρόμοι καθαροί και έρημοι. Πήγαινα στο σταθμό. Συγκρίνοντας το ρολόι μου με την ώρα που έδειχνε το ρολόι του καμπαναριού, είδα πως ήταν πολύ πιο αργά απ’ όσο νόμιζα. Έπρεπε να βιαστώ. Πάνω στην ταραχή μου από τούτη τη διαπίστωση τα έχασα και δεν ήμουν πια σίγουρος για το δρόμο μου· ήμουν ακόμα σχετικά ξένος σε τούτη την πόλη. Ευτυχώς βρήκα μπροστά μου έναν αστυνομικό· έτρεξα κοντά του και με κομμένη την ανάσα τον ρώτησα ποιο δρόμο έπρεπε να πάω. Χαμογέλασε και είπε: «Από μένα περιμένεις να σου δείξω το δρόμο;» — «Ναι, του αποκρίθηκα, αφού μονάχος δεν μπορώ να τον βρω». — «Παραιτήσου, είπε, παραιτήσου». Και γύρισε να φύγει με μια κίνηση γρήγορη, σαν κάποιον που βιάζετε να μείνει μόνος με το γέλιο του.

*
[από Φραντς Κάφκα, Περιγραφή ενός Αγώνα, Στοχασμοί, Μικρά διηγήματα —μτφρ. Μαρλένα Γεωργιάδη, εκδόσεις Γνώση, 1982

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.