[πολύτιμα, ευτυχώς αβέβαια ·
05/04/2020 § Σχολιάστε
Danilo Kiš (1935-1989):
Επιλογή από τις «Συμβουλές σε νεαρό συγγραφέα»
– Να προσέχεις να μη μολύνεις τον λόγο σου με τη γλώσσα των ιδεολογιών.
– Μη σε καταλαμβάνει η ιστορική βιασύνη και μην πιστεύεις στη μεταφορά που μιλά για τα «τρένα της Ιστορίας».
– Μην επιβιβάζεσαι, λοιπόν στα «τρένα της Ιστορίας», γιατί αποτελούν μόνον ένα ανόητο σχήμα λόγου.
– Να έχεις πάντα στο μυαλό σου τη ρήση: «Όποιος πετύχει τον στόχο του, τα έχει χάσει όλα».
– Μην ακολουθείς ανατολίτικες φιλοσοφίες, βουδισμό, ζεν κλπ., έχεις σημαντικότερα πράγματα να κάνεις.
– Μη γίνεις προφήτης, γιατί όπλο σου είναι η αμφιβολία.
– Μη στοιχηματίζεις στο εφήμερο, γιατί θα το μετανιώσεις.
– Ούτε στην αιωνιότητα να στοιχηματίζεις, γιατί θα το μετανιώσεις.
– Μην ψάχνεις ηθικές δικαιολογίες για εκείνους που έχουν προδώσει.
– Να φυλάγεσαι από την «τρομακτική συνέπεια».
– Μην υποστηρίζεις τη σχετικότητα όλων των αξιών: η ιεραρχία των αξιών υπάρχει.
– Μην είσαι δουλοπρεπής, γιατί οι πρίγκιπες θα σε πάρουν για υπηρέτη.
– Μην επιδεικνύεις υπεροψία, γιατί θα μοιάζεις με τους υπηρέτες των πριγκίπων.
– Να αγωνίζεσαι ενάντια στις κοινωνικές αδικίες χωρίς να το προγραμματίζεις.
– Πρόσεξε μήπως οι αγώνες σου ενάντια στις κοινωνικές αδικίες σε κάνουν να λοξοδρομήσεις.
– Να φυλάγεσαι από εκείνους που σου προσφέρουν την τελική λύση.
– Μην πηγαίνεις στον θάνατο για καμιά ιδέα, και μην πείσεις κανένα να θυσιάσει τη ζωή του.
– Μη γράφεις για εορτές και επετείους.
– Μη γράφεις εγκώμια, γιατί θα το μετανιώσεις.
– Όταν όλοι γιορτάζουν, δεν υπάρχει λόγος να πάρεις κι εσύ μέρος στη γιορτή.
– Μην υπερασπίζεσαι την αλήθεια: «Μη λογομαχείς με ηλίθιους».
– Φυλάξου από τον κυνισμό, ακόμη κι αν είναι ο δικός σου.
– Να έχεις το θάρρος να αποκαλέσεις ατιμία το ποίημα του Αραγκόν που είναι αφιερωμένο στη δόξα της GPU*
– Στο άκουσμα και μόνο του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού» να παραιτείσαι από κάθε περαιτέρω συζήτηση.
– Εκείνον που υποστηρίζει ότι η Κολύμα διέφερε από το Άουσβιτς, τον στέλνεις στο διάολο.
– Για εκείνον που υποστηρίζει ότι όλα αυτά αποτελούσαν «ιστορική αναγκαιότητα», ακολουθείς την ίδια τακτική.
___
(*): Σε αυτό το ποίημα με τίτλο «Χρειαζόμαστε μια Γκεπεού»(συλλογή Κόκκινο Μέτωπο, 1931), ο Αραγκόν υμνεί την GPU, τη σταλινική μυστική αστυνομία εκείνης της εποχής, που μεταξύ άλλων εξόντωσε και πολλούς ποιητές.
Σημείωσεις δικές μου: 1) Θεωρώ επίσης ατιμία ορισμένα αντίστοιχα ποιήματα του Ρίτσου, τα γνωρίζετε… 2) Θεωρώ επίσης ατιμία την αποθεωτική στάση του Μ. Γλέζου, το υμνολόγιό του που αφορούσε τον στυγνό δικτάτορα Χότζα της Αλβανίας – και βεβαίως, δικαιώνεται μία από τις προαναφερόμενες συμβουλές: «Μη γράφεις εγκώμια, γιατί θα το μετανιώσεις»…