[Μαρσέλ Προυστ: τυχαία αποσπάσματα·

22/10/2020 § Σχολιάστε

11.

Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου,
βρήκα ότι ένας ποιητής ήταν ήδη εκεί.
― Sigmund Freud

Κατά βάθος, αν είναι αλήθεια πως, γενικά, η δυσκολία να φτάσεις το αντικείμενο του πόθου σου τον μεγαλώνει (η δυσκολία, όχι η αδυναμία, γιατι εκείνη τον αναιρεί), τότε για έναν πόθο ολότελα σαρκικό, η βεβαιότητα πως θα πραγματοποιηθεί σε κάποια μελλοντική και καθοριστική στιγμή δεν είναι λιγότερο ερεθιστική από την αβεβαιότητα· σχεδόν όσο και η ανήσυχη αμφιβολία, η έλλειψη αμφιβολίας καθιστά ανυπόφορη την αναμονή αυτή μιαν απροσμέτρητη ολοκλήρωση και ―με τη συχνότητα προκαταβολικών αναπαραστάσεων― τεμαχίζει το χρόνο σε κομμάτια πολύ μικρά σαν εκείνα που θα δημιουργούσε το άγχος.

[Μαρσέλ Προυστ, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο: Από Η μεριά του Γκερμάντ, Κεφάλαιο II ― μτφρ: Παύλος Α. Ζάννας, εκδόσεις Ηριδανός

διαβάστε όλα της κατηγορίας [Marcel Proust]

Advertisement

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

What’s this?

You are currently reading [Μαρσέλ Προυστ: τυχαία αποσπάσματα· at αγριμολογος.

meta

Αρέσει σε %d bloggers: