αγριμολογος

Μαρία Πολυδούρη (1902-1930)

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Στὴν ἀκοίμητη Σκιὰ τοῦ Ἰωσὴφ Ραφτόπουλου

Τοῦ φθινοπώρου ἡ πνοὴ περνάει
στὰ δέντρα ποὺ δὲν τὰ φοβίζει
καταστροφή.
Ὁ εὐκάλυπτος τὴν κυβερνάει,
μιλοῦν σὰ φίλοι καὶ λυγίζει
τὴ νέα κορφή.

Ὁ πεῦκος ἄκουε μεθυσμένος
κάποιονε θρύλο ποὺ θρηνοῦσε
μέσ᾿ στὰ κλαδιά.
Θυμᾶται ποὺ συλλογισμένος
ὁ ἐρωτικὸς ποιητὴς περνοῦσε,
ὅλος καρδιά.

Τὰ μάτια του γέμιζε ὁ πόνος.
Στὰ σφραγισμένα χείλη ἀνθοῦσε
τὸ χλωμὸ φῶς.
Ὁ ποιητής περνοῦσε μόνος.
Τοῦ τραγουδιοῦ του ἀκόμη ἀχοῦσε
ὁ στεναγμός.

Μὰ τώρα σιώπησε ἡ καρδιά του
καὶ μόνον ὁ ἔρωτάς του μένει
καὶ περπατεῖ.
Καὶ ὅλοι μας λέμε εἶναι ἡ σκιά του
ποὺ τριγυρίζει – εἶναι ἡ θλιμμένη
σκιὰ τοῦ ποιητῆ.

❖

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.