[λέξεις ·
28/02/2023 § Σχολιάστε
«Μίλησα για λέξεις που ξεχώρισαν στην αρχή, όταν τις επινόησαν οι άνθρωποι. Σκέφτηκα ότι η λέξη “κεραυνός” θα έπρεπε να σημαίνει όχι μόνο τον ήχο αλλά και τον θεό. Και μίλησα και για τη “νύχτα”. Όταν μιλάω για τη νύχτα, θυμάμαι αναπόφευκτα –και ευτυχώς για μας, νομίζω- την τελευταία φράση του πρώτου βιβλίου του Finnegan’s Wake, όπου ο Joyce μιλάει για τα “rivering waters of, hitherandthithering waters of. Night!”. Αυτό είναι ένα ακραίο παράδειγμα περίτεχνου ύφους. Αισθανόμαστε ότι ένας τέτοιος στίχος θα μπορούσε να έχει γραφτεί μόνο μετά αιώνες λογοτεχνίας. Νιώθουμε ότι ο στίχος αυτός είναι μια επινόηση, ένα ποίημα –ένα περίπλοκο δίχτυ, όπως έλεγε ο Stevenson. Κι ωστόσο υποψιάζομαι ότι υπήρχε στιγμή όπου η λέξη “νύχτα” ήταν τόσο εντυπωσιακή, τόσο παράξενη και προκαλούσε τόσο δέος όσο και αυτή η όμορφη φράση που σου πιάνει την ανάσα: “rivering waters of, hitherandthithering waters of. Night!”.…»
✳︎
Χόρχε Λούις Μπόρχες, «Η τέχνη του στίχου», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σελίδα 113.
photo©Drtikol Frantisek, 1920
[Α’ δημοσίευση 18/10/2009
αγριμολογος 
Σχολιάστε