αγριμολογος

Και όσες θρησκείες δεν καταστρέφουν τώρα, το έκαναν στο παρελθόν. Ό λ ε ς όμως, συνεχίζουν να δολοφονούν τον Ορθό Λόγο -τη Λογική, τις ανθρώπινες συνειδήσεις…

Ενδιαφέρουσα πανοραμική άποψη της Παλμύρας, χαλκογραφίας του δέκατου-όγδοου αιώνα από ανώνυμο καλλιτέχνη-χαρτογράφο

Παλμύρα (από το Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν «Ηλίου», -/+ 1949-1952):
Πόλις της Συρίας -ή εν τη Ιερά Βίβλω καλουμένη Ταμάρ, Θεδμόρ ή Θεοδμόρ, εν δε ταις Αραμαϊκαίς γλώσσαις Ταδμόρ ή Ταμμόρ (= «Φοινίκων πόλις»), κτισθείσα υπό του Σολομώντος εις μίαν όασιν της απεράντου Συριακής ερήμου, ευρισκομένην εις θέσιν μαρτυρούσαν, ότι η όασις αυτή ήτο εκ των σταθμών της μεταξύ Συρίας και Μεσοποταμίας οδού, όπου εστάθμευον προς ανάπαυσιν και ανεφοδιασμόν τα καραβάνια της ερήμου. Απείχε περίπου, από μεν τα παράλια της Συρίας 237 ρωμαϊκά μίλια, από δε την Δαμασκόν (ΒΑ) 176, από την Έμεσαν (Α) 80, και από την Απάμειαν (ΝΑ) 113. Αν εξαιρέσωμεν μίαν είδησιν διασωθείσα υπό της παραδόσεως, ότι η Παλμύρα είχε κατεδαφισθή υπό του βασιλέως της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσορος, ουδεμίαν άλλην είδηση έχομεν περί αυτής μέχρι της εποχής, καθ’ ήν Ανατολή εκυβερνάτο υπό του Ρωμαίου Μάρκου Αντώνιου, όστις εκινήθη εναντίον της αιφνιδιαστικώς, αλλ’ οι Παλμηρυνοί επρόφθασαν και συναποκομίσαντες ό,τι εκ της περιουσίας των ηδύναντο, απεσύρθησαν πέραν του Ευφράτου.

Κατά την χρονικήν περίοδον των πρώτων Ρωμαίων αυτοκρατόρων η Παλμύρα ήτο ελευθέρα και είχεν εξελιχθή εις μέγα και ακμάζον εμπορικόν κέντρον. Η τοποθεσία της, επί των συνόρων, δηλαδή των μεταξύ Πάρθων και ρωμαϊκών κτήσεων, της έδιδε την προνομιούχον θέσιν να κυριαρχή επί του εμπορίου και των δύο επικρατειών, αλλ’ εν ταυτώ την εξέθετεν και εις κινδύνους μαι ζημίας τα προκαλουμένας εκ των συχνών μεταξύ των πολέμων. Επί Αδριανού και των Αντωνίνων, ηυνοήθη τα μέγιστα και έφθασεν εις την υψίστην της ακμή. Επί Καρακάλλα ή διακυβέρνησις της Παλμύρας (ως ρωμαϊκής αποικίας), ανετέθη υπό των Ρωμαίων εις τινα ιθαγενή γερουσιαστήν Οδαίναθον (περί το 212 μ.Χ.), τούτου δε φονευθέντος κατά τινα επανάστασιν, εις ομώνυμον υιόν του.

[…]
Τα λαμπρότεραν εκ των σωζομένων ερειπίων της Παλμύρας είναι τα του ναού του Ήλιου. Τα πλέον δε ενδιαφέροντα είναι οι τετράγωνοι επιτάφιοι πύργοι εκ 3-5 ορόφων. Αρκετά καλά διατηρούνται επίσης αι οδοί και τα θεμέλια των οικημάτων. Σημαντικαί επίσης είναι αι ανευρεθείσαι εν Παλμύρα επιγραφαί δίγλωσσοι (εις ελληνικήν και εις παλμυρηνήν διάλεκτον), μόνον δε μία εις εβραϊκήν γλώσσαν, και 1-2 εις λατινικήν.

***

Αύγουστος 2015 –ΔΑΜΑΣΚΟΣ. Τον ρωμαϊκό ναό του Βαάλ στην αρχαία Παλμύρα ανατίναξαν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, που κατέχουν την πόλη, ενισχύοντας τους φόβους της διεθνούς κοινότητας για την τύχη των μνημείων. […]  «Το Ισλαμικό Κράτος τοποθέτησε μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών στον ναό του Βαάλ Σαμίν, τα οποία πυροδότησε, προκαλώντας την ολοσχερή του καταστροφή.
Το εσωτερικό του ναού εξαφανίσθηκε, ενώ οι κίονες κατέρρευσαν», είπε ο Αμπντουλκαρίμ. Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, με έδρα το Λονδίνο, επιβεβαίωσε και αυτό την καταστροφή του ναού. Ο ναός του Βαάλ Σαμίν κατασκευάσθηκε το 17 μ.Χ., ενώ το κτίσμα επεκτάθηκε σημαντικά από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 130 μ.Χ. [Καθημερινή]

*

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.