plaisir: Η Υπνοβάτις·
19/02/2017 § Σχολιάστε
La sonnambula -Vincenzo Bellini (1801-1835)
Η Υπνοβάτις (La sonnambula) της συγκινητικής φυσιογνωμίας του σικελού Μπελλίνι, ενός μεγάλου ερωτευμένου με τον έρωτα που τόσο αγαπήθηκε στον καιρό του από το κοινό το οποίο τον θρήνησε με τον πρόωρο θάνατό του στα 34. Η βραχύτητα της παρουσίας του, διέσχισε σαν φωτοβολίδα τον κόσμο της μουσικής και των τεχνών. Υμνήθηκε από πολλούς ομότεχνούς του, όπως Μπερλιόζ, Σοπέν και Βάγκνερ κ.α. Έχοντας μόνο δέκα χρόνια ζωής στη διάθεσή του· μας προσέφερε τα έργα Adelson e Salvini, Bianca e Gernando, Il pirata, La straniera, Zaira, I Capuleti e i Montecchi, La sonnambula, Norma, Beatrice di Tenda και το τελευταίο του ‘melodramma serio’ I puritani που ανέβηκε 24 Ιανουαρίου του 1835· στις 23 του Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς· άφησε την τελευταία του πνοή…
Με γραφή συνοπτική και αρμονία λιτή, απλοποιημένη, δίχως περιττές ενορχηστρωτικές εξάρσεις και απουσία στόμφου, ο ακροατής περιτυλίγεται με τρυφερότητα.
Στη La sonnambula που επέλεξα· ακούγοντας κανείς ολόκληρη την όπερα, συνεπαίρνεται από τις όλο γούστο ασυνόδευτες cadenzas στο ντουέτο της Πράξης Α’ (‘Son geloso del Zefiro’)· η απέριττη άρια ‘Ah! Non credea mirarti’ (η οποία ακούγεται εδώ)· θα αισθανθεί το γλυκύτατο κλείσιμο της cabaletta, ‘Ah! Non giunge’, που με τόση χαρά ευτύχησε να τραγουδηθεί αναρίθμητες φορές…
Δώρο της Τέχνης. Η ουσία του πολιτισμού.
Ακούστε την ‘Ah! Non credea mirarti’ από τη La sonnambula με τη Μαρία Κάλλας, διευθύνει ο Georges Prêtre. Παρίσι 1965:
Κλείνοντας εισιτήρια Aegean από εδώ, ενισχύετε τις Στάχτες
αγριμολογος 