αγριμολογος

Η τακτική «μαζεύω όποιον βρω μπροστά μου, θα μου φέρει κάποιες ψήφους»…

…τελικά μάλλον απώθησε τους ψηφοφόρους. Ο ΣΥΡΙΖΑ από ριζοσπαστική Αριστερά που θα τα άλλαζε όλα, όχι απλώς έγινε ίδιος με τους άλλους αλλά μετατράπηκε σ’ ένα κόμμα σούπερ-μάρκετ.

• Θέλεις ελίτ; Πάρε Κόκαλη.
• Θέλεις ακροδεξιούς; Πάρε Παπαχριστόπουλο, Κουντουρά κι όλους τους υπόλοιπους των ΑΝΕΛ.
• Θέλεις Καραμανλικούς; Πάρε Παπακώστα, Άρη Σπηλιωτόπουλο, στήριξη από Αντώναρο και δε συμμαζεύεται.
• Θέλεις ΠΑΣΟΚ; Πάρε Ραγκούση κι ένα σωρό ξεχασμένους, πάρε και διάφορα άλλα περιφερόμενα ρετάλια της κεντροαριστεράς που ήλπισαν ότι ήρθε ξανά η ώρα τους.
• Θέλεις ΔΗΜΑΡ και Ποτάμι; Πάρε Θεοχαρόπουλο και Δανέλλη, αυτοί κι αν θα φέρουν ψήφους (λολ).
• Θέλεις παλαιοσυνδικαλισμό; Πάρε ταξιτζή Θύμιο Λυμπερόπουλο και Φωτόπουλο της ΔΕΗ
• Θέλεις μαχητές; Πάρε Λάμπρου, Ρουβίκωνα και Κουφοντίνα.

Θεωρητικά, ψαρεύοντας από παντού, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να δυναμώσει τρομερά. Πρακτικά, ξεφούσκωσε μιας και ο απεγνωσμένος αριβισμός και η ιδιοτέλεια (και του κόμματος, και όσων συντάχθηκαν μαζί του τώρα που ήταν στην εξουσία) έκαναν μπαμ από μακρυά.

*

[απόσπασμα από το κείμενο του Άρη Δημοκίδη στη Lifo

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.