αγριμολογος

Σχόλιο

Γι’ αυτόν, ανδρείο της ηδονής μα και της Ποιήσεως
ποτές δεν θάσαναι πολλές όσες του πρέπουνε
νάρκης του άλγους δοκιμές εν φαντασία και λόγω:

Όταν κάποιοι στην Αθήνα
τα φαιά φορούντες, περί ηθικής λαλούντες
(εξημμένες κεφαλές, Ούτος, Εκείνος)
ακούσαν, μέρες του χίλια εννιακόσα τρία,
σε τέλια αλεξανδρινά να κιθαρίζει
αποφανθήκανε: κεραμεούν και φαύλον.
Μέχρι παθήσεως χολερικοί που
εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα των
δεν έτυχε να εγγίζει
φαρισαϊκώς ξεσχίσανε τες ακαδημαϊκές των τόγες,

μα χάχανο χλευαστικό ξωπίσω τους ξεσπά.
το ξόανο της γνωματεύσεώς των
από τες Άλπεις της Ποιήσεως ξηλώνει
που άθλιο παίρνει να κατρακυλά
κι απέ να χάσκει.

Τάχατες επαρκέστατοι!
Τάχατες ανέγνω(σα)ν, έγνω(σα)ν, κατέγνω(σα)ν, μα τί;
Άραγες τί; γελοιοδέστατοι;

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.