[μιας μέρας αλησμόνητης ·

19/04/2020 § Σχολιάστε

Γιώργης Παυλόπουλος (1924-2008)

Καθώς κατέβαινε τη σκάλα
στάθηκε λίγο να κοιτάξει τη θάλασσα
και η θάλασσα είχε χαθεί.
Είχαν κολλήσει τ’ άλογα του Ήλιου
στη μαύρη λάσπη του βυθού
πάνω καιγόταν σαν ψαθί ο ουρανός
και κάτω η μέρα έσβυνε
μέσα σε κόκκινο σκοτάδι…
………………………………………..Πάψε, είπε
πάψε να σκηνοθετείς τη θλίψη σου
και κοίτα:
Ο ήλιος είναι ακόμη ψηλά
και η θάλασσα λάμπει
και εσύ κατεβαίνεις τώρα τη σκάλα
μέσα στο φως και στη δόξα
μιας μέρας αλησμόνητης.

 

Advertisement

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

What’s this?

You are currently reading [μιας μέρας αλησμόνητης · at αγριμολογος.

meta

Αρέσει σε %d bloggers: