αγριμολογος

❈

Περι το 1975, σαν ιδιώτης μηχανικός, ανέλαβα να κατασκευάσω μια γέφυρα Μπελεϋ που να συνδέει το Πέταλο του Πέπλου, έκτασης 8.000 στρεμμάτων, ανατολικά του Έβρου, με την δυτικά του ποταμού ελληνική επικράτεια. Τότε εντυπωσιάστηκα από μια άγνωστη για μένα πραγματικότητα. Τα χωράφια Ελλήνων και Τούρκων, ανατολικά του ´Εβρου, βρίσκονταν διπλα διπλα χωρίς κανένας φράχτης να τα χωρίζει. Οι αγρότες ,Έλληνες και Τουρκοι, όργωναν και θέριζαν τα χωράφια τους μοχθώντας, συνεργαζόμενοι και συναναστρεφόμενοι σαν γείτονες που ήταν, παρά τις δύσκολες περιόδους έντασης που βίωσαν οι δυο χώρες. Αυτό συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το ίδιο συνέβαινε και στην περιοχή των Ιμιων, μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων ψαράδων. Ώσπου οι σημαίες που σήκωσαν αλόγιστα στην βραχονησίδα κάποιοι «υπερπατριώτες» άνοιξαν τους ασκούς του Αιολου και παρά λιγο οι δυο χώρες να εμπλακούν σε ενα καταστροφικό πόλεμο. Ευτυχώς στον Έβρο επικράτησαν οι ψύχραιμοι και δεν υπήρξε συνέχεια σε μια ένταση που ξεκίνησε από fake news κάποιων τοπικών ιστοσελίδων με φωτογραφίες τουρκικών σημαιών και δήθεν εισβολή Τούρκων στρατιωτών σε ελληνική έκταση. Μεχρι που ο πρέσβης της Τουρκίας μίλησε για ενα τεχνικό ζήτημα εφαρμογής των συντεταγμένων. Το δυσάρεστο είναι ότι εκτος από τους συνήθεις εθνικιστές και πολεμοκάπηλους, πήραν συγκρουσιακή θέση στο επεισόδιο και πολιτικες δυνάμεις που δεν έχουν στο DNA τους την πατριδοκαπηλεία.

[πηγή: ©Γιάννης Λασκαράκης, στο facebook

❈

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.