αγριμολογος

Ζητηματα ελευθεριας

«Η τρέλα του καιρού σου δεν είναι πραγματικό κακό, αν εσύ κρατήσεις καθαρό το μυαλό σου και τη σκέψη σου. Ακόμα και τις χειρότερες εμπειρίες σου, της ταπείνωσης και τους εξευτελισμούς, τα χτυπήματα της μοίρας, θα τα νιώσεις μόνο αν λυγίσεις μπροστά τους, μόνο αν αναγνωρίσεις τη δύναμη και την εξουσία τους πάνω σου. Γιατί ποιος άλλος, αν όχι εσύ, είναι αυτός που τους δίνει αξία και βάρος; Ποιος θυσιάζεις στα πόδια τους λαχτάρα και πόνο; Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να ανεβάσει ψηλά ή να γκρεμίσει χαμηλά του εγώ σου ―εσύ μόνο. Ακόμα και η μεγαλύτερη πίεση έξωθεν είναι ανεπαίσθητη για εκείνον που μέσα του μένει σταθερός και ελεύθερος. Πάντα, και ιδιαίτερα όταν το άτομο καταπιέζεται, όταν κινδυνεύει η ψυχική του γαλήνη και η ελευθερία του, τότε τα λόγια και οι σοφές παραινέσεις του Μονταίνιου είναι βάλσαμο ευεργετικό· διότι τίποτα δεν μας παρηγορεί και δεν μας στηρίζει περισσότερο από την ειλικρίνεια και την ανθρωπιά σε καιρούς ταραχής και διάσπασης. Δε χρειάζεται παραπάνω από μία ώρα, μισή ώρα με το βιβλίο του ― και βρίσκει κάνεις ένα σωστό, έναν ενθαρρυντικό λόγο. Πάντα. Κάθε φορά. Αυτό που είπε ο Μονταίνιος πριν από αιώνες ισχύει και αληθεύει ακόμα για όποιον νοιάζεται και αγωνία για την ανεξαρτησία και την ελευθερία του. Και χρωστάμε τεράστια ευγνωμοσύνη σε όσους, σε μια εποχή σαν τη δική μας, ενισχύουν και στηρίζουν μέσα μας το Ανθρώπινο. Σε όσους μας προτρέπουν να μην παραδώσουμε το Μοναδικό και Ακατάστρεπτο που έχουμε, το εσώτερο εγώ μας, στους καταναγκασμούς και στις πιέσεις που δεχόμαστε απέξω: από την εποχή μας, από το κράτος, από την πολιτική. Γιατί μόνο όποιος κρατάει τον εαυτό του ελεύθερο ενάντια σε όλους και σε όλα… Αυτός μόνο πολλαπλασιάζει και προστατεύει την επί γης ελευθερία.»

*
[Stefan Zweig, Μονταίνιος, μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, εκδόσεις Άγρα

⚙︎

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.