αγριμολογος

Σαν σήμερα 4 Ιουνίου 1989
Η πλατεία Τιεν Αν Μεν στο Πεκίνο, πλημμυρίζει από αίμα

Στην πλατεία Τιεν Αν Μεν ή πλατεία της «Ουράνιας Γαλήνης» στο κέντρο του Πεκίνου, συντελείται η αιματηρή σφαγή εκατοντάδων φοιτητών από το κομμουνιστικό καθεστώς.

Η πλατεία Τιεν Αν Μεν ή πλατεία της «Ουράνιας Γαλήνης» βρίσκεται στο κέντρο του Πεκίνου και χρονολογείται από το 1415 και την εποχή της Δυναστείας των Μινγκ. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη πλατεία του κόσμου.

Η Δύση έμαθε την εμβληματική πλατεία της Κίνας από την αιματηρή σφαγή εκατοντάδων φοιτητών τον Ιούνιο του 1989.

Η ιστορία άρχισε κάπως έτσι: Στις 15 Απριλίου πεθαίνει ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος, Hu Yaobang, ο οποίος ήταν σημαντικός μεταρρυθμιστής και είχε κερδίσει την εκτίμηση του λαού. Ο θάνατός του ήταν το φυτίλι που άναψε τη φωτιά.

Από τις 22 Απριλίου του 1989 αρχίζουν διαδηλώσεις με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές να διαμαρτύρονται στην ιστορική πλατεία. Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι ενώνονταν με το εξεγερμένο πλήθος, ενώ το κύμα των διαδηλώσεων εξαπλώθηκε σε περίπου 400 πόλεις της χώρας.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα παρακολουθούσε την κατάσταση αρχικά σιωπηλά και με ψυχραιμία, όσο περνούσαν οι μέρες, όμως, ένοιωσε να απειλείται η ισχύς του.

Στελέχη του Κόμματος έδειξαν πρόθυμα να διαπραγματευτούν με τους διαδηλωτές. Όμως οι πιο σκληροπυρηνικοί του καθεστώτος υποστήριξαν ότι απειλούνται τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και αποφάσισαν να καταστείλουν την εξέγερση με τη βία.

Στις 20 Μαΐου κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος και στις 3 Ιουνίου οι πολίτες ενημερώθηκαν να παραμείνουν στα σπίτια τους.

Ξημερώματα της επόμενης μέρας, στις 4 Ιουνίου του 1989, άρματα μάχης και 300.000 στρατιώτες περικύκλωσαν την πλατεία και άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Κάποιοι διαδηλωτές προσπάθησαν να αντεπιτεθούν με πέτρες, ξύλα, άλλοι έτρεχαν να σωθούν, ενώ δεκάδες έπεφταν νεκροί ή τραυματισμένοι από τα πυρά. Σύντομα το πλήθος άρχισε να διαλύεται.

Η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει ανακοινώσει μέχρι και σήμερα τον απολογισμό των θυμάτων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αυτοπτών μαρτύρων και των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυμαίνονται από αρκετές εκατοντάδες μέχρι και πολλές χιλιάδες. Ο Ερυθρός Σταυρός της Κίνας κάνει λόγο για 2.400 νεκρούς, ενώ οι επίσημες αρχές ανέφεραν.

Μέχρι και σήμερα φωτογραφίες και βίντεο από την τραγωδία απαγορεύονται στην Κίνα, καθώς και οι δημόσιες αναφορές στο γεγονός. Το πιο ανατριχιαστικό από όλα είναι ότι μεγάλο μέρος του κινεζικού λαού δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα για το γεγονός. Και ούτε πρόκειται να μάθει…[Έθνος]

*

Διαβάστε ΟΛΑ τα όνειρα της νεότητάς μας, που έγιναν καπνός »»»

◉

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.