[θαμπές φράουλες ·

22/03/2020 § Σχολιάστε

Αυθαιρεσία XXXΧ

©agrimologos.com

✻

Κάθε μας πράξη, είτε ολοκληρωμένη είτε όχι, κάθε μας αίσθηση, είτε πάλλεται μέσα μας είτε όχι, σημαδεύει την αδιόρατη μετατόπιση του χρόνου. Οι λέξεις και οι ιδέες μας οριστικές ή μη, θα αποκτήσουν, ίσως, νόημα με το τέλος της ζωής μας. Οι θαμπές οι φράουλες, αυτές που δεν γνωρίζουμε· αυτές που δεν πρέπει ποτέ να δούμε ή ν’ αγαπήσουμε, ίσως έχουν περισσότερη σημασία από αυτές που κάποτε οι σκέψεις μας κι οι πράξεις μας έφεραν στο φως· ίσως αποδειχτεί, ότι κάποια από τις πολλές μας νύχτες ήταν πιο διαυγής από το φως· το δικό μας φως. Ίσως κάθε στιγμή της πραγματικότητάς μας, αυτή που πάντα μας περιστοιχίζει να ήταν ήδη χαμένο και ταυτόχρονα γεννημένο ή νεκρό, μέσα στον ίλιγγο της δημιουργίας. Ίσως αυτά και άλλα ανείπωτα που δεν μπορούμε να συλλάβουμε, δεν ήταν για να

συμπληρωθούν.

✻

διαβάστε τις «αυθαιρεσίες»

[ανασυγκολλήσεις ·

19/02/2020 § Σχολιάστε

Αυθαιρεσία XXXΙΧ

©Στράτος Φουντούλης

✻

Ποιος επίδοξος ή μη συγγραφέας δεν συνέθεσε θραύσματα γραφής που δεν μπόρεσε να ανασυγκολλήσει· όπως φράσεις ψίθυροι λεξούλες που θα ανήκαν αλλού, σε ένα άλλο παζλ, σε προγενέστερη ενότητα σκέψεων; Και ποιος απέφυγε τη σπαζοκεφαλιά· ώστε να συμβιβαστούν δυο και τρεις και πολλές ακόμη αντικρουόμενες απόψεις γραμμένες σε τσαλακωμένα χαρτάκια· αποθηκευμένα σε τσέπες ή παρατημένα, σκονισμένα σε γραφείο, ή καταχωνιασμένα σε κάποιο συρτάρι. Πώς μπορούν όλα αυτά να αποτελέσουν το υλικό μιας τυχόν κυκλικής μορφής αφήγηση πριν ξεστρατίσουν και σκορπιστούν ώστε να αποτελέσουν κάποτε μέρος κάποιας ενότητας; Και, πώς θα μπορέσει να καταφέρει μέσα στις πρώτες σελίδες να περιγράψουν σκέψεις αγνώστου, ίσως, ταυτότητας, βυθισμένες μέσω της μνήμης· ταγμένες να ενταχθούν ομαλά στην εν δυνάμει αφήγηση πριν πέσει στη γοητευτική παγίδα ενός

αφηγηματικού ιριδισμού;

✻

διαβάστε τις «αυθαιρεσίες»

[κατασκευές ·

18/01/2020 § Σχολιάστε

Αυθαιρεσία XXXVII

H κριτική κατασκευάζει θεωρίες, όμως· το κείμενο παραμένει, και ενίοτε τις αναθεωρεί ή και τις καταργεί. Όταν ο αναγνώστης βρεθεί «μέσα» στο κείμενο, δεν υπάρχει τίποτα έξω απ’ αυτό. Το κείμενο επιβάλλεται στο κοινό του· ερήμην Της, και σε πείσμα των όποιων απόψεων ή επιφυλάξεων των ταγών της αυθεντίας· και δεν πολυπροσφέρεται για δημόσιες

επαγγελίες κι ατέλειωτους σχολιασμούς.