αγριμολογος

«Ο Φοίνιξ ήτο ιερόν πτηνό των Αιγυπτίων ομοιάζων προς αετόν περί του οποίου επιστεύετο ότι προαισθανόμενον το τέλος της ζωής του, προέβαινεν εις την συλλογή αρωματικών ξύλων και κατασκευάζων την φωλέαν του, ήτις ανεφλέγετο υπό του Ηλίου και εκαίετο επ’ αυτής.

Ο ανωτέρω μύθος ηρμηνεύθη ως συμβολίζων την Αθανασία της ψυχής και δια τούτο ο Φοίνιξ εθεσπίσθη ως σύμβολον.

Υπό του Χριστιανισμού κατ’ αρχάς. Υπό τις Φιλικής μετέπειτα. Υπό του Καποδιστρίου αργότερο. Υπό της Ελληνικής Επαναστατικής Κυβερνήσεως σήμερον ως εκφράζων το διώνυμον.

Ήτοι. Την Αθανασία της ψυχής κατά την Χριστιανική Θρησκεία. Την εκ της Τέφρας αναγεννόμενην Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών. Ειδικώτερον το σήμα της Επαναστάσεως δέον να τύχη της κατωτέρω ερμηνείας.

Ο Εικονιζόμενος Φοίνιξ είναι ο αναγεννηθείς όστις παριστά την γέννησιν της Νέας Ελλάδος.

Ο Εικονιζόμενος οπλίτης συμβολίζει την δι΄αυτού Αναγέννησιν της Νέας Ελλάδος και εδραίωσιν ταύτης.»

…Και η πραγματικότητα είναι ότι ενάντια σε αυτούς τους επικίνδυνα γραφικούς δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση ο Ελληνικός λαός τους δέχθηκε στο σβέρκο του για επτά χρόνια και οι ελάχιστες προσπάθειες οργανωμένης αντίστασης έμειναν στα χαρτιά. Εκτός κι αν εννοούμε κάποιους από τα Παρίσια και τις Σουηδίες που το έπαιζαν Πασιονάριες και Τσε. Η αντίσταση ήταν «λίγο ως πολύ πλατωνική» όπως αναφέρει ο αείμνηστος Βασίλης Ραφαηλίδης και είχε δίκιο.

Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.