αγριμολογος

©Δημήτρης Χαντζόπουλος, Καθημερινή 18.05.2021

«Σχετικά με τη φωτογραφία της ΠτΔ δίπλα φράχτη στον Έβρο. Προσπαθώ να καταλάβω. Υποθέτω όσοι αντιδρούν δεν θα ήθελαν καθόλου φράχτη. Τους ενοχλεί όμως ο φράχτης ως φυσικό και συμβολικό αντικείμενο ή τα σύνορα εν γένει; Αν δηλαδή τα σύνορα προστατεύονταν από κάποιο αόρατο ηλεκτρονικό σύστημα δεν θα είχαν πρόβλημα (το λέω γι΄αυτούς που λένε ότι τους ενοχλεί ο συμβολισμός του φράχτη); Νομίζω θα είχαν, οπότε είναι προφανές ότι μάλλον, εν ονόματι των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ενός ιδιάζοντος κοσμοπολιτισμού, δεν θα ήθελαν καθόλου σύνορα. Να θυμόμαστε όμως, αυτό που έχει πει η Arendt, ότι τα δικαιώματα ως πρότερα κάθε πολιτικής συγκρότησης και εκτός πολιτικών συγκρούσεων, αποκτούν μεταφυσικό χαρακτήρα και δεν προστατεύουν ουσιαστικά. Οι δημοκρατικές λειτουργίες εντός των εθνικών κρατών προστατεύουν τα δικαιώματα και τους πολίτες. Αν δεν υπάρχουν δημοκρατικά κράτη, δηλαδή σύνορα, δεν υπάρχει αποτελεσματικός δημοκρατικός έλεγχος για την προστασία των δικαιωμάτων.

Είναι άλλο να διεκδικείς και να έχεις ως κράτος διαδικασίες που υποδέχονται με ελεγχόμενο τρόπο (εκτός εάν υπάρχουν έκτακτες συνθήκες όπως πόλεμος) πρόσφυγες και μετανάστες (να μην είσαι περίκλειστη χώρα), και άλλο στην ουσία να μην έχεις σύνορα. Στον Έβρο εκτιμήθηκε από διαδοχικές κυβερνήσεις (και του Συριζα) ότι επιχειρησιακά ο φράχτης είναι αποτελεσματικός απέναντι σε έναν προβληματικό γείτονα. Δεν χαρακτηρίζουν οι φράχτες τη χώρα -δεν υπάρχουν φράχτες π.χ., στα βόρεια σύνορα, παρότι υπάρχουν σύνορα. Είναι ένα επιχειρησιακό μέτρο που δηλώνει τη θέση της χώρας απέναντι σε οργανωμένες προσπάθειες παραβίασης των συνόρων της. Αυτό υποθέτω υπερασπίστηκε και η ΠτΔ.»

[Βάσω Κιντή, Καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Επιστήμης και Αναλυτικής Φιλοσοφίας στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ.

*

«Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου πήγε στον φράχτη στον Έβρο, ανάμεσα σε άλλους σταθμούς του ταξιδιού της. Η φωτογραφία την έδειξε δίπλα στη συγκεκριμένη κατασκευή. Και πάνω σε αυτό το στιγμιότυπο, βγήκε στον αέρα μια ολόκληρη σημειολογία περί τραμπισμού, ακροδεξιάς, υποταγής στην ‘εθνική κρατική’ ιδεολογία. Λες και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μόνο μια φωτό δίχως λόγο, δίχως αλληλουχία παρεμβάσεών της σε διάφορα ζητήματα Λογική φτηνής σοσιαλμηντιακής εκστρατείας λοιπόν. Και στο βάθος η ενόχληση γιατί κάποιος/ α μπορεί να είναι προοδευτικός και συγχρόνως να μη θεωρεί τα σύνορα ντροπή. Οι φράχτες είναι λύπη πάντα, το ίδιο όμως και οι περιπέτειες των κρατών και των ανταγωνισμών και τα ανθρώπινα δράματα. Και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απ όσο είδα, δεν χαίρεται δίπλα στον φράχτη, ούτε το απολαμβάνει. Μόνο στη φαντασία όσων ήταν έτοιμοι από καιρό και περίμεναν.

[Νίκος Σεβαστάκης, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ

✿

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.