[περί του πνεύματος ή του «πνεύματος»·

04/03/2022 § Σχολιάστε

Robert Musil (1880-1942)

Eίναι πολύ φυσικό να θεωρούμε το πνεύμα ως ανώτερη και υπεράνω όλων αρχή. Αυτό μας διδάσκουν. Ό,τι μπορεί στολίζεται με πνεύμα, κοσμείται. Το πνεύμα σε σχέση με οτιδήποτε άλλο είναι το πιο διαδεδομένο πράγμα που υπάρχει. Το πνεύμα της πίστης, το πνεύμα του έρωτα, ένα ανδροπρεπές πνεύμα, ένα καλλιεργημένο πνεύμα, το μέγιστο πνεύμα της σύγχρονης εποχής, θέλουμε να κρατήσουμε ψηλά το πνεύμα ετούτου και εκείνου του πράγματος, και θέλουμε να δράσουμε στο πνεύμα του κινήματος μας:  πόσο ακράδαντα και άμεμπτα ηχεί μέχρι τις κατώτερες βαθμίδες. Όλα τα υπόλοιπα, το καθημερινό έγκλημα ή η φιλόπονη μανία πρόσκτησης υλικών αγαθών, σε σύγκριση με το πνεύμα φαίνονται σαν κάτι ανομολόγητο, η βρομιά που ο Θεός απομακρύνει από τα νύχια των ποδιών του.

Όμως όταν το πνεύμα είναι μόνο του, ένα γυμνό ουσιαστικό, φαλακρό σαν φάντασμα που σου έρχεται να του δανείσεις ένα σεντόνι, ― πώς είναι τότε; Μπορεί κανείς να διαβάζει τους ποιητές, να μελετά τους φιλόσοφους, να αγοράζει πίνακες και να συζητά νύχτες ολόκληρες: όμως είναι πνεύμα αυτό που κερδίζει κανείς έτσι; Ας υποθέσουμε ότι το κερδίζει: έγινε όμως κτήμα του; Αυτό το πνεύμα είναι τόσο γερά δεμένο με την τυχαία μορφή της εμφάνισής του! Διαπερνά τον άνθρωπο που θέλει να το λάβει και αφήνει πίσω του μόνο λίγη ταραχή. Τι θα κάνουμε με όλο αυτό το πνεύμα; Αναπαράγεται διαρκώς πάνω σε βουνά χαρτιού, πέτρας και μουσαμά, λαμβάνοντας στην κυριολεξία αστρονομικές διαστάσεις, εξίσου αδιάκοπα λαμβάνεται και απολαμβάνεται με κατανάλωση τεράστιας ποσότητας νευρικής ενέργειας: αλλά τι απογίνεται μετά; Εξαφανίζεται σαν αυταπάτη; Διαλύεται σε μόρια; Εξαιρείται από τον γήινο νόμο της διατήρησης; Τα μόρια σκόνης που βυθίζονται μέσα μας και σιγά σιγά ηρεμούν είναι απειροελάχιστα σε σχέση με ό,τι αναλώθηκε. Προς τα πού, πού, τι είναι; Λέτε αν ξέραμε περισσότερο γι΄ αυτό, να έπεφτε στενόχωρη σιωπή γύρω από το ουσιαστικό «πνεύμα»;!

 

*

[Ρόμπερτ Μούζιλ, Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, μτφρ. Τούλα Σιέτη, εκδόσεις Οδυσσέας, πρώτη έκδοση, 1992.

Advertisement

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

What’s this?

You are currently reading [περί του πνεύματος ή του «πνεύματος»· at αγριμολογος.

meta

Αρέσει σε %d bloggers: