[αφέλεια·
23/07/2017 § Σχολιάστε
Το μη εξεζητημένον, το απροσποίητον, κατ’ επέκτασιν δε η απλότης. Κατ’ ευφημισμόν λέγεται ωσάυτως αφέλεια ή ευπιστία, η αθωότης, η χαζομάρα, η κουφότης, όπως π.χ. «είχε την αφέλειαν να το πιστεύση».
Ρ η τ ο ρ ι κ ή: Εις την ρητορικήν ονομάζεται αφέλεια ή αφελής λόγος ο τρόπος του ομιλείν χωρίς εξεζητημένας εκφράσεις, με απλάς και νοητάς από όλους τοιαύτας. Την αφέλειαν χρησιμοποιούν συνήθως οι δημαγωγοί δια να συναρπάζουν με αυτήν το απλοϊκόν ακροατήριον.
Α φ ε λ ή ς: Ο φερόμενος με αφέλειαν, ο απροσποίητος, ανεπιτήδευτος, φυσικός, απλοϊκός, κατ ευφημισμόν δε και ανόητος, ο ασυλλόγιστος, ο χαζός. (Είναι λίγο αφελής ο καϋμένος)
[Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ‘Ήλιου’, 1951]
