Για το Πανεπιστήμιο_2
07/02/2021 § 1 σχόλιο
Ζητήματα ακαδημαϊκής ελευθερίας
✿
Γράφει ο ©Δημήτρης Δημηρούλης* ―fck >>>
Διαβάστε το 1ο μέρος >>
Διευκρινίσεις – Επεξηγήσεις
για λογικούς συσχετισμούς
1. Απαραίτητη προϋπόθεση η αποδοχή: υπάρχει σοβαρό και χρόνιο πρόβλημα με τη λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων.
2. Το πρόβλημα έχει να κάνει κυρίως με την ελευθερία του λόγου, με την ασφάλεια διδασκόντων και διδασκομένων, τον συστηματικό βανδαλισμό και την κατάληψη χώρων από ομάδες που θεωρούν ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι ιδιωτικός τους χώρος.
3. Το κόστος (οικονομικό, ακαδημαϊκό, πολιτισμικό, κοινωνικό) είναι τεράστιο. Στις περιπτώσεις που ασκείται βία είναι απροκάλυπτη, θρασύτατη και κραυγαλέα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο εκφοβισμός είναι προσωποιημένος.
4. Το πανεπιστήμιο απέτυχε παταγωδώς να λύσει το πρόβλημα.
5. Η πολιτεία το ίδιο.
6. Αδράνεια ή σιωπή απέναντι στο πρόβλημα, αν κανείς το αναγνωρίζει ως τέτοιο, σημαίνει ότι σκύβει το κεφάλι από φόβο ή συμφέρον, ή αδιαφορία. Στην περίπτωση πανεπιστημιακών δασκάλων κάτι τέτοιο δεν είναι μόνο θλιβερή δειλία αλλά και θλιβερή εικόνα.
7. Η διαπίστωση: το πανεπιστήμιο έχει εχθρούς (μέσα και έξω). Όποιος πιστεύει σε αυτόν τον θεσμό (χωρίς κάτι τέτοιο να αποκλείει την αυστηρή κριτική, την έντονη αντίδραση και την επιδίωξη να τον αλλάξει) έχει υποχρέωση να τον υπερασπίσει απέναντι σε αυτούς που τον θεωρούν όχημα για την ιδεολογία, την πίστη ή τον μηδενισμό τους. Το «είμαστε αντίπαλοι» δεν είναι ρητορικό σχήμα είναι κοινωνική πραγματικότητα.
8. Παίρνω θέση σημαίνει ότι ασκώ το στοιχειώδες δικαίωμα της προσωπικής γνώμης. Ως εκ τούτου: θεωρώ λάθος την κυβερνητική πρόταση. Είναι αποσπασματική και όχι συνθετική και, κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Δεν θα πω περισσότερα τώρα.
9. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν αρκετοί νοήμονες που δεν μπερδεύουν τον πράκτορα με τον εισπράκτορα (την κομματική στράτευση με την κοινή λογική, τις ιδεολογικές εκτινάξεις με την ανάληψη πραγματικών ευθυνών), τι έχουν να αντιπροτείνουν στην κυβερνητική πρόταση;
10. Οι μη νοήμονες (εκ του πονηρού) απαντούν: τίποτα. Τόσο απλά και τόσο συχνά. Αρκεί να αντιδράσουμε γενικώς τώρα εναντίον του νόμου και μετά βλέπουμε. Η συνταγή για να επαναλαμβάνουμε την ίδια συζήτηση για τα επόμενα 100 χρόνια.
11. Αν συμφωνούμε, ότι διαφωνούμε με τον κυβερνητικό χειρισμό, δεχόμαστε άμεση λήψη μέτρων (με κάμερες, έλεγχο εισόδου, και security σε συνεργασία με την ελληνική αστυνομία) υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του πανεπιστημίου;
12. Αν όχι, έχουμε κάτι άλλο να προτείνουμε;
Αντιλαμβάνομαι ότι θα υπάρξουν πολλές (και πιθανώς έντονες) διαφωνίες. Είναι σεβαστές αλλά όχι δεκτές. Μπορώ να συνομιλήσω μόνο με όσους δέχονται να ανταποκριθούν στο 11 (που υποστηρίζω και επιφυλλάσσομαι να εξειδικεύσω) και με όσους επιχειρήσουν να ανταποκριθούν στο 12. Τι να κάνουμε: Δεν συνομιλούμε με όλους για όλα.
Σημείωση: Λάθος πόρτα… βρήκαν να χτυπήσουν όσοι έχουν εκλάβει τον δικό μου χώρο εδώ ως χώρο ανακουφισμού και εκτόνωσης. Δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε. Ανήκουμε σε διαφορετική ενορία. Παρακαλώ στη χαβούζα απέναντι…
αγριμολογος 
[…] via agrimologos.com […]