[απορίες περί ανάστασης, θανάτου και θυσίας·
26/04/2021 § 1 σχόλιο
©Eduardo Chillida, «Yes», northmagneticpole
Έχω μερικές απορίες σχετικά με την σταύρωση και ανάσταση του Ιησού όπως τις έχω αντιληφθεί. Απορίες που μου έχουν μείνει από την χριστιανική μου κατήχηση και, ακόμα τώρα, δεν μπορώ να βρω απαντήσεις που να μου φαίνεται ότι στοιχειωδώς στέκουν, οπότε ζητώ την βοήθεια του κοινού. Τις αναφέρω παρακάτω κάπως ατάκτως ερριμμένες, χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να τις οργανώσω σε συγκεκριμένη λογική σειρά και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είναι όλες παρόμοιας τάξης.
1. Σε τι χρειαζόταν η θυσία του Ιησού;
Γιατί δεν μπορούσε ο θεός απλώς να συγχωρήσει τους ανθρώπους, όπως κάνουμε κι εμείς συχνά μεταξύ μας;
2. Σε τι συνίστατο η θυσία του Ιησού;
Μας λένε συχνά οι χριστιανοί ότι «πέθανε για μας». Ο Ιησούς όμως, ως θεός, είναι αθάνατος, σωστά; Οπότε τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε πως πέθανε; Και υπό ποια έννοια συνιστά αυτό θυσία εκ μέρους του;
3. Σε τι συνίστατο η ανάσταση του Ιησού;
Παρόμοιο με 2, αφού δεν γινόταν να πεθάνει, τι νόημα έχει να λέμε ότι αναστήθηκε;
4. Υπό ποια έννοια η ανάσταση του Ιησού, ό,τι κι αν σημαίνει, συνιστά «νίκη επί του θανάτου»;
Δηλαδή πώς ακριβώς κάποιος αθάνατος «νικάει τον θάνατο»; Τι του κάνει ακριβώς του θανάτου που … δεν το είχε πάθει ο θάνατος από πριν;
Αν υποθέσουμε ότι με την νίκη του αυτή επί του θανάτου, ο Ιησούς κατέστησε αθάνατους κι εμάς τους ανθρώπους, τι σημαίνει αυτό ότι πριν δεν υπήρχε αιώνια ζωή και δημιουργήθηκε τότε; Δηλαδή όλοι όσοι είχαν πεθάνει μέχρι τότε είχαν πεθάνει … τελείως και ξαφνικά … ξαναφτιάχτηκαν … αλλά πεθαμένοι … απλώς ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και την αιώνια ζωή;
5. Γιατί η νίκη επί του θανάτου απαιτούσε τον θάνατο του Ιησού;
Δηλαδή μόνο με την ομοιοπαθητική μέθοδο μπορούσε ο θάνατος να ηττηθεί; Προληπτικός τρόπος δεν ήταν διαθέσιμος; Ο μόνος τρόπος να νικήσω μια αρρώστια, για παράδειγμα, είναι πρώτα να αρρωστήσω; Να την νικήσω με το να αποφύγω να την πάθω, με εμβόλιο π.χ., δεν παίζει;
6. Γιατί ο Θωμάς περίμενε ότι στο σώμα του αναστημένου Ιησού θα υπήρχαν τα σημάδια από την σταύρωσή του;
Δεν είναι πολύ παράξενο που ο Θωμάς βλέπει έναν πεθαμένο να ζωντάνεψε και ταυτόχρονα περιμένει ότι το σώμα του «θυμάται» τι πέρασε πριν πεθάνει; Από πού κι ως πού ένα σώμα που έχει «ξεπεράσει» τον ίδιο τον θάνατό του, αναμένεται να διατηρεί την «μνήμη» των πληγών που του προκάλεσαν αυτόν τον θάνατο; Από πού κι ως πού αντιμετωπίζεται ο θάνατος ως πληγή που … επουλώνεται κι αφήνει σημάδια; Γιατί εμείς βρίσκουμε την συμπεριφορά του Θωμά φυσική;
7. Γιατί στο κατά Μάρκον που είναι χρονολογικά το πρώτο κανονικό ευαγγέλιο, δεν αναφέρονται καθόλου εμφανίσεις του Ιησού μετά την ανακάλυψη του κενού τάφου;
Είναι δυνατόν να τις θεώρησε ο ευαγγελιστής ανάξιες αναφοράς ενώ τις γνώριζε; Είναι δυνατόν, από την άλλη, να μην τις γνώριζε;
8. Σε τι χρειάζεται ο Ιούδας στην όλη ιστορία;
Ο Ιησούς δεν φαίνεται πουθενά ότι κρυβόταν. Γιατί να χρειάζεται να τον προδώσει κάποιος; Και, αν υποτεθεί ότι δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν, γιατί να μην αρκεί να τους οδηγήσει εκεί που βρισκόταν; Σε τι χρειαζόταν το φιλί; Λες και δεν ήταν γνωστός ο Ιησούς ούτε κατ’ όψιν σε κανέναν από τους διώκτες του; Κι ακόμα κι έτσι, γιατί δεν τον έδειξε απλώς με το δάχτυλο;
9. Γιατί τελικά ήθελαν οι Φαρισαίοι να τον σκοτώσουν;
Στο κατά Ιωάννη, για παράδειγμα, η εξήγηση που δίνεται είναι πως φοβούνταν ότι θα ξεσήκωνε τον λαό σε εξέγερση κατά των Ρωμαίων, με αποτέλεσμα την καταστροφή της χώρας και του έθνους τους. Γιατί όμως θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν είναι αυτός ο Μεσσίας, αφού είχε δώσει τόσα σημάδια ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις;
Θυμίζω ότι αυτή η συζήτηση μεταξύ των Φαρισαίων, γίνεται με αφορμή την ανάσταση του Λαζάρου. Θα περίμενε κάποιος η ίδια η ανάσταση του Λαζάρου να είναι ισχυρό μήνυμα στους Φαρισαίους ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν και, επομένως, δεν είχαν λόγο να φοβούνται ότι θα τους οδηγήσει σε καταστροφή. Αντίθετα, είχαν λόγο να θεωρούν ότι θα τους οδηγήσει στην απελευθέρωση.
9. Με τους νεκρούς που βγήκαν από τους τάφους την στιγμή του θανάτου του Ιησού, τι έγινε μετά;
Ξαναπέθαναν μετά από λίγο ή έζησαν και δεύτερη ζωή; Ξαναμπήκαν στα μνήματά τους, ή τα μνήματα αυτά έμειναν άδεια για πάντα;
Πώς γίνεται ο σχετικός ευαγγελιστής να μην θεωρεί ότι υπάρχουν σ’ αυτό το συμβάν κάποιες εκκρεμότητες για τις οποίες θα ήταν καλό να μας πληροφορήσει;
10. Πώς έμαθε ο σχετικός ευαγγελιστής τι συνέβη μεταξύ Ιησού και Πιλάτου;
11. Πώς έμαθε ο σχετικός ευαγγελιστής τι προσευχήθηκε ο Ιησούς στον κήπο της Γεσθημανή, αφού ήταν μόνος;
12. Πού ήταν το πλήθος που υποδέχθηκε τον Ιησού με τιμή και δόξα την Κυριακή των Βαΐων, στο επεισόδιο με τον δίλημμα μεταξύ Ιησού και Βαραββά; Ήταν άλλοι εδώ κι άλλοι εκεί ή το πλήθος είχε εν τω μεταξύ στραφεί εναντίον του; Κι αν το δεύτερο, τι προκάλεσε την μεταστροφή; Αν το πρώτο, γιατί ο Πιλάτος δεν φρόντισε να υπάρχουν και οι φίλοι του Ιησού στο πλήθος ώστε να μην προτιμήσει τον Βαραββά;
13. Όποιοι γύρευαν δικαιολογία για να συλλάβουν τον Ιησού, γιατί δεν το έκαναν στο επεισόδιο με της εκδίωξη των εμπόρων από τον Ναό;
Υπήρχε μόνιμη Ρωμαϊκή φρουρά εκεί και, λογικά, θα τον συνελάμβαναν αν όντως είχε κάνει κάτι τέτοιο, ακόμα και χωρίς άλλη αφορμή, πόσο μάλλον αν τον είχαν και στο μάτι.
____________________________
Εν τέλει, η μεγαλύτερή μου κάπως γενική απορία είναι:
Γιατί (υποτίθεται ότι) έγιναν όλ’ αυτά; Πώς θα ήταν ο κόσμος μας διαφορετικός αν ο Ιησούς δεν είχε σταυρωθεί και αναστηθεί;
Γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρχει χριστιανική πίστη χωρίς σταύρωση και ανάσταση; Τι έλλειμμα θα είχε ο χριστιανισμός αν ο Ιησούς, μετά τα θαύματα και την διδασκαλία του, απλώς αποχωρούσε από την γη, θαυματουργά με ανάληψη ή απλώς πεθαίνοντας κανονικά, ή όπως αλλιώς έκρινε σκόπιμο;
*
©Χρήστος Γεωργιάδης στο fcbk »»
αγριμολογος 
[…] ©Χρήστος Γεωργιάδης στο fcbk »» via agrimologos.com […]